Eigenzinnige rappers, we zijn er dol op, en we hebben er gelukkig weer eentje te pakken. Rapper/producer Lushlife doet qua stijl en stem een beetje denken aan P.O.S, maar hij mist diens metal- en punkinvloeden. Wel zoeken hij en productieteam CSLSX een crossover met indiepop(!) op. Puristen uit beide muzikale kampen moeten evenwel ver van deze plaat blijven. De indiekids bijvoorbeeld gaan het waarschijnlijk niet leuk vinden dat hun helden als Ariel Pink en I Break Horses weinig inbreng hebben. De hiphoppurist zal de muziek te snel van het padje af achten. Muzikaal doet ‘Ritualize’ meer dan eens aan synthgerichte stadionpoprock denken, en toch werkt het. Op andere momenten wordt er een blik strijkers en/of blazers opengetrokken, al gebeurt dat nog wat te weinig. De bombast gaat telkens vergezeld van een bijna old skool-hiphopgevoel. Ook de gastbijdrages van rappers Freeway en Killer Mike maken indruk. ‘Ritualize’ komt mede door hen vooral tijdens de tweede helft echt tot leven, en dan is het echt #fissa. Vanaf het van huppelend orkestje voorziene ‘Toynbee Suite’ zitten Lushlife, CSLX en gasten op een goudkleurige wolk, zonder dat de scherpe randjes eraf zijn. Integendeel. Iedereen, steek je vuisten in de lucht bij ‘Strawberry Mansion’ en bij het euforische ‘Burt Reynolds (Desert Visions)’! En nog een berichtje aan de platenmaatschappij: laat Lushlife voor z’n volgende plaat een heel orkest huren, voor élk nummer op de héle plaat. Daar krijg je geen spijt van.