Het wordt proppen. ‘Spinifex 2005-2015’ markeert, zoals de titel al aanduidt, het tienjarig bestaan van deze Nederlandse groep die onder leiding van rietblazer Tobias Klein een pittige mengeling brengt van jazz en rock. En om dat te vieren hebben ze deze set van vijf cdâs uitgegeven. Twee ervan ‘Triodia’ en ‘Hipsters Gone Ballistic’ zijn heruitgaven. Ze worden aangevuld met een cd met concertopnamen, een cd met nieuw materiaal (‘Veiled’), en eentje (‘Spinifex Maximus’) met nog nieuwer materiaal in de twaalfkoppige bezetting waarmee ze het afgelopen najaar door het land trokken. Met Klein aan het roer is Spinifex, genoemd naar een bijzonder taaie en harde grassoort uit Australië, in die tien jaar trouw aan zichzelf gebleven. Wel hebben ze zichzelf ontwikkeld in richtingen waar de meeste Nederlandse groepen niet aan zouden denken, of ze nu jazz of rock spelen. Al vrij snel gingen ze zich verdiepen in Zuid-Indiase muziek, met zijn geraffineerde ritmepatronen. Die maken de band bijzonder beweeglijk. De beweeglijkheid zit ook in het gemak waarmee ze stemmingswisselingen in hun muziek verwerken. Als een hechte eenheid nemen ze alle bochten en kronkels zonder hun samenhang te verliezen, maar als het moet stuiven ze in een oogwenk uiteen als een troep mussen waar een kat tussenin ploft. Anderzijds weet Spinifex uitgesproken massief te klinken, zelfs in de kleine bezetting van een kwintet. Al deze karakteristieken zijn samengebald in nummers als ‘Joint Strike Focker’ van ‘Hipsters Gone Ballistic’ en ‘Palingka Express’. Wat ze allemaal hebben uitgespookt in hun Zuid-Indiase uitstapjes is onder meer te horen op de live cd, waarop ze versterkt worden met drie grootheden uit dat respectabele cultuurgebied. ‘Maximus’ brult als een troep uitgehongerde leeuwen. Als je deze cd’s gaat beluisteren, besteed dan ook aandacht aan het krankzinnige drumwerk van Philipp Moser, de verwoestende baslijnen van Gonçalo Almeida, en de snarenrazernij die Jasper Stadhouders (van Cactus Truck) keer op keer ontketent. Goed, vijf cd’s in de ruimte waarin je er één titel kunt bespreken. We gaan dus smokkelen. Maar Spinifex verdient het. En je oren ook. Trakteer ze. Vergast ze op deze overvloed.
