Of Sixth Minor, een trio uit Napels, op de opvolger voor ‘Wireframe’ uit 2013 nu post-, math -of noiserock brengt, doet niet zoveel ter zake. Wat er toe doet, is dat het oorspronkelijke duo Renato Longobardi en Andrea Gallo voor de opnames van opvolger ‘Amygdalae’ de hulp inriep van Francesco Giuliano, die ondertussen gepromoveerd is van hulpje tot volwaardig bandlid. Het trio heeft door zijn inbreng duidelijk een sprong voorwaarts gemaakt. De negen nummers zijn opnieuw volledig instrumentaal, op een paar woorden van Gallo na in ‘Chiasma I’, maar hebben een drive in zich die hen meteen van het keurslijf van de postrock bevrijden. Sixth Minor werkt niet met stiltes en stormen, maar gaat voor elektronica die best dansbaar mag zijn. Daarvoor voegt het Italiaanse trio industrial en EBM toe aan het geluid. De drums komen daarentegen niet uit een bakje en zorgen zo voor nog extra gedrevenheid. De drums vormen de drijvende kracht van de nummers, die worden ondersteund door opzwepende gitaren en dito synthesizers. Hier en daar zitten wat korte noiseinterrupties verscholen, maar die zitten de schwung nergens in de weg. Hier en daar zit ‘Amygdale’ ietwat in de lijn van latere Kong, al is de invloed die de initiële postrock op Sixth Minor had, nooit echt ver weg. In elk geval slaagt het trio er in om zichzelf te vernieuwen en is ‘Amygdalae’ een plaat die liefhebbers van het steviger dansbare werk zal plezieren.
