Zwischen Demut Und Disco

Het gebeurt ons niet vaak dat een plaat van Denovali onze aandacht niet kan vasthouden. Iemand moet de eerste zijn, en dat is het duo Sankt Otten. Terwijl ‘Zwischen Demut Und Disco’ zijn rondjes draait, lopen we rond, doen we de afwas (dan horen we de muziek nog, maar minder), denken we aan iets anders, allesbehalve aan de muziek die we horen.

Stephan Otten en Oliver Klemm uit Osnabrueck zijn actief sinds 1999 en brengen sinds 2009 hun muziek uit op Denovali. Het duo gaat resoluut zijn eigen weg, al etaleren de heren graag hun voorliefde voor analoge synthesizers. En daar wringt het schoentje nogal eens, want ze willen klinken als toen, doen dat ook, maar klinken gewoon oubollig.

Op hun album ‘Messias Maschine’ (2013) werkte de inmiddels overleden Jaki Liebezeit (Can) mee aan drie nummers. Sankt Otten vond een nog niet eerder gebruikt stuk van Liebezeit, waarrond het licht hypnotiserende ‘Wir Sind Die Guten’ werd opgebouwd. Al is ook dit geen memorabel nummer geworden.

Neen, het is niet allemaal kommer en kwel, of speelse melancholie op deze plaat. De drones op ‘Ein Bisschen Mitschuld Bringt Dich Nicht Gleich Um’ klinken heerlijk en het afsluitende, bijna een kwartier durende en dromerige ‘Der Abend Ist Gelaufen’ laat eindelijk horen dat Sankt Otten ook kwaliteit kan leveren. Meestal klinkt dit album echter te vrijblijvend, te gewild netjes om indruk te maken.

‘All Perfect Days’, het derde album van Michael Vallera (afkomstig uit Chicago), na ‘Distance’ en ‘Vivid Flu’, is wél de moeite. Heel erg de moeite zelfs. Titelnummer en tegelijkertijd openingsnummer ‘All Perfect Days’ kan nog worden bestempeld als een degelijke drone, maar de overige vier stukken laten horen dat de man wel wat meer in zijn mars heeft.

Een gitaar mag klinken als een gitaar, inclusief feedback. Piano en synthesizer vullen aan om tot een degelijk soort ambient te komen die in de lijn ligt van het beste van Harold Budd.

De vijf nummers klinken als filmische soundscapes die naadloos in elkaar overlopen en een verhaal lijken te vertellen, eentje dat evolueert en waar voortdurend andere dingen in gebeuren. Het is muziek om bij weg te dromen, en telkens blij verrast te worden door mooie klanken.

De variatie aan instrumenten maakt zijn ambientdrones namelijk heel wat interessanter dan het gros van zijn stijlgenoten, die het houden bij de gitaar en een arsenaal aan vervormers. Alleen al daardoor steekt ‘All Perfect Days’ boven het maaiveld uit.

Het uit Moskou afkomstige Fogh Depot kon met het reguliere ‘Turmalinturm’ onze collega (swat) in GC#137 niet helemaal overtuigen. Voor de herkansing werd een resem artiesten uit de Denovali-stal en enkele Russische producers gevraagd hen door de nummers op dat album te laten inspireren voor een herwerking.

Geslaagder dan het origineel zijn de remixes van onder meer Franz Kirmann (helft van Piano Interrupted), Dima UstinovSaffroneiraJohn LemkeMoa PillarMonokle en HMOT. Geen zwakke momenten, alleen maar uitstekende en intrigerende elektronische klanken. Remixen die het origineel ver overtreffen, het zouden anders geen Russen zijn.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
SanktOtten_ZwischenDemutundDi
geplaatst:
do 16 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!