Yogascum

Neen, dit is geen sonische terreuraanval op jouw hippe vrijetijdsactiviteit, ondanks het feit dat de eerste editie van ‘Yogascum’ op cassette (honderd stuks) werd uitgebracht door noisemagnaat Hospital Productions.

De man achter Goner, Martin Maischein, houdt zich namelijk ernstig met yoga bezig, op momenten dat hij geen dansmuziek maakt met onder andere Sandbenders.

Hoewel een en ander met een knipoog gepresenteerd wordt, horen we in ‘YS-1’ feite klankoefeningen die onze ademhaling moeten bevorderen. Daartoe gebruikt hij traag golvende drones en gemanipuleerde metalen klanken (onder andere van een cello). Maischein wil hiermee ook teruggrijpen naar de oorsprong van dronemuziek: heling en meditatie.

Ons lichaam (en geest) valt allang niet meer te redden, maar dat mag ons niet afleiden van de vaststelling dat ‘Yogascum’ een sterk en gevarieerd album is. Bovendien zijn ongezonde mensen duidelijk welkom, want de stemmige rituele elektronica en percussie op ‘YS-2’ zou voor een hidden track van Coil kunnen doorgaan.

‘YS-3’ dompelt de dreun nog dieper onder in geïndustrialiseerde en experimentele wateren, en heeft raakpunten met het recentere werk van Zoviet*France.

De afsluiter (verrassing) ‘Endtitle’, maakt duidelijk dat de sessie ten einde is, en Goner terug wil naar de club waar hij vandaan komt. Op zich kunnen we deze trage electrotrack wel waarderen, maar ons diepste meditatiemoment is daarna wel om zeep. In elk geval is dit zware plaatje (180 gram vinyl) zeker jouw geconcentreerde aandacht waard.

tekst:
Peter Vercauteren
beeld:
Goner_Yogascum
geplaatst:
zo 12 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!