728x90 MM

Yes, I’m A Witch Too

Yoko Ono bleef bij alternatieve muzikanten de laatste jaren in de mode. Eerste bewijs: op de platenhoes van het album ‘Yokokimthurston’ prijken de namen Thurston Moore en Kim Gordon van Sonic Youth voor het eerst sinds de scheiding weer vredig naast elkaar. Tweede bewijs: al in 2007 coverden of remixten grootheden zoals Jason Pierce, The Flaming Lips en Cat Power op het wisselvallige ‘Yes, I’m a Witch’ bekende en minder bekende nummers van deze avant-garde muzikante. Op ‘Yes, I’m a Witch Too’ wordt dat nog eens dunnetjes over gedaan. In samenwerking met de kunstenares bewerken anderen een aantal van haar nummers, en dat met wisselend succes. Zo klinkt ‘Approxmately Infinite Universe’ in de handen van Blow Up drammerig en banaal. Als Jack Douglas zich met ‘Move On Fast’ bemoeit, is dat ook het lot van die song; en Moby maakt van ‘Hell In Paradise’ een platte techno-stamper. Wél mooi en verrassend: Sparks’ trage en breed gearrangeerde cover van het punky ‘Give Me Something’, Cibo Matto’s dansbare versie van ‘Yes, I’m Your Angel’ en het door tUnE-yArDs binnenstebuiten gekeerde ‘Warrior Woman’. Toch voelt dit schijfje als gekunsteld en overbodig aan. Ons advies: blijf bij het origineel!

tekst:
Koen Lauwers
beeld:
Yoko_Ono_Yes_Im_A_Witch_Too
geplaatst:
zo 2 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!