X’ed Out

Nathan Latona, Nick Reinhart en John Clardy vormen sinds 2004 het trio (ook tijdelijk een kwartet) Tera Melos. De band uit Sacramento, Californië werd oorspronkelijk ingedeeld bij math rock, maar is dat etiket stilaan ontgroeid. Het is niet dat de typische elementen, een festijn aan riffs en polyritmiek, van dat genre helemaal zijn verdwenen. Toch schuift Tera Melos stilaan op naar ietwat gewonere rock met meer aandacht voor het liedje waarin al eens een refreintje mag zitten. We dachten bij het beluisteren van ‘X’ed Out’ onmiddellijk aan Yo La Tengo, minus de fixatie voor The Velvet Underground. Ook die band maakt poppy liedjes, waarin bij momenten rijkelijk wordt geëxperimenteerd, maar deinst er ook niet voor terug noisy stukken te incorporeren waarin een duidelijke popstructuur ontbreekt en waarin de gitaren naar hartenlust mogen gieren. Zo ook bij Tera Melos. Het zorgt ervoor dat de band geen pure math of noiserock maakt, maar ergens zweeft tussen die genres en de meer experimentele pop. De eerste keer dat de twaalf liedjes passeren, lijken ze allemaal eerder inwisselbaar en maken ze maar weinig indruk. Dat gebeurt ons net zo goed met platen van Yo La Tengo, waarvan we uit ervaring weten dat we ze geregeld opnieuw luisteren en ze alsmaar beter blijken te vinden. ‘X’ed Out’ is er ook zo eentje, eentje die wat moet rijpen, een eindje aan de kant blijft liggen en dan plots een herontdekking meemaakt. Ze blijven een beetje onder de radar, maar soms zijn dat de beste bands en platen.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
TeraMelos_XedOut
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!