What Is Pop Music Anyway?

Dewaere is een bandje uit het Franse Saint Brieuc dat met zijn tweede plaat, na ‘Slot Logic’ van eind 2018, duidelijk een plaatsje ambieert op festivals zoals Pukkelpop. Aanstekelijke melodieën, riffs die blijven hangen, nummers die wat weg hebben van stadionrock, een stem die zeurt zoals de hedendaagse pubers hun indierockers graag hebben (denk aan Elbow) en rockend tot de puistjes spontaan openbarsten. Zelf noemt het kwartet zijn muziek noisy punk. Er is daar wel iets van aan, zeker voor luisteraars die niet veel gewend zijn. Maar soit, daar gaat het niet om. De elf nummers steken goed in elkaar, de band voegt behoorlijk wat variatie in het geluid (vooral in de zang van Maxwell Farrington) toe en de harmonieuze samenzang geeft al een idee van hordes festivalbezoekers die een aardig deuntje kunnen mee kwelen, tenminste als ze de niet doordeweekse teksten kunnen onthouden. Wij alvast niet, maar wij behoren dan ook al lang niet meer tot het doelpubliek. Ook al Frans, maar dan afkomstig uit Bretagne, is het kwartet Nasty Joe, dat sinds 2017 aan de postpunkweg timmert. De zes nummers op ‘Deep Side Of Happiness’ bevallen ons prima. Opener ‘Resign’ lonkt wat naar vroege The Cure, maar het blijft bij lonken. De postpunkgitaren klinken lekker hoekig, de stem zeurt net niet. Nasty Joe luisterde goed naar zijn tijdsgenoten, van IDLES over Arctic Monkeys tot Fontaines D.C., maar kent net zo goed zijn klassiekers, Television bijvoorbeeld. Bovengenoemde invloeden en de drang om zich toch te onderscheiden maakt deze ep tot een prima debuut.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Dewaere_WhatIsPopMusicAnyw
geplaatst:
wo 31 aug 2022

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!