Welving

Elf jaar geleden dansten we van vreugde tussen de verdorde bladeren, als eerbetoon aan dit eigenzinnige geluid uit Nederland. Na enkele kleinschalige digitale producten op het eigen label, Tuchtunie, is er nu eindelijk het volwaardige Tweede Album.

Dat ‘Welving’ mooi verpakt op cd uitgebracht wordt door de Amerikaanse dark ambient gigant Malignant Records, zegt iets over het internationale vertrouwen in de talenten van Peter Johan Nijland (Distel) en zijn rituele kompanen (dit keer voldoende volk om de tafel van het Laatste Avondmaal te vullen).

Ook op dit album oogt het gebruikte instrumentarium ronduit indrukwekkend, en als je al eens een traditioneel akoestisch instrument waarneemt, is de kans groot dat er het woordje geprepareerd voor staat. Toch valt op dat er occasioneel meer aandacht besteed wordt aan een beukende ritmesessie en herkenbare gitaarklanken.

In combinatie met de ingewandenvocalen, zal pakweg ‘Monolith’ zeker scoren in occulte metal-middens. Dat is echter maar een deeltje van dit verhaal, want Hadewych trommelt even machtige rituele soundscapes bij elkaar, en het spaarzaam gebruik van Nederlandstalige teksten en gedichten (hoogtepunt ‘Minneroof’) zorgt voor een bijzondere toets.

Tussen de collaborateurs nemen we een zekere Th.Thoth.XIX waar, en voor wie op zoek is naar vergelijkingsmateriaal, is zijn alias Trepaneringsritualen zeker een bruikbare referentie. Ook Sum Of R komt bij momenten in de buurt qua totaalklank, maar we blijven erbij dat Hadewych nog steeds op een bijzonder originele manier in de Grote Afgrond staart.

tekst:
Peter Vercauteren
beeld:
Hadewych_Welving
geplaatst:
di 7 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!