We Have Been So Terribly Betrayed

Met ex-leden van Rise And FallMaudlin en Oathbreaker en een bandnaam als Partisan, verwacht een mens punk, hardcore of donkere metal. Verkeerd, over de hele lijn. De leden van Partisan zijn in een platenkast gekropen die uitpuilt van jaren 1980-platen, waar ze een voorliefde opdeden voor bands als The ChameleonsThe WipersNew Model Army en The Jam(niet de beginperiode). De betere poprock dus, met aanstekelijke riffjes hier en daar, een donkere, ietwat melancholisch klinkende stem die liever traantjes plengt dan een glimlach presenteert. Zes nummers, waaronder ook de trage ‘Forget’ en de afsluiter het meer experimentele ‘I Have Always Loved You’ dat drijft op een slepende gitaar en een vertellende stem. Het zijn net die twee nummers die voor de afwisseling zorgen. Net toen we begonnen te denken dat de eerste vier nummers wel heel erg op elkaar lijken, al horen ze allen tot het betere, ietwat dromerige poprockwerk met een hoek af, doet Partisan dan toch iets anders. Rape Blossoms is niet meer. Al een tijdje niet meer. Leider David Defrenne was het gezeur over de bandnaam een beetje beu. Muziek maken niet, dus gaat de band verder als Public Psyche. Net als Partisan namen ze een plaat op met zes nummers die net zo goed in de mistroostige wavehoek zitten. Wel, veel licht ziet Defrenne nog niet aan het eind van de tunnel. Meer nog, hij lijkt de tunnel nog niet te hebben gevonden. Openingstrio ‘New Days’, ‘Bleached’ en ‘Elevator’ drijven op gitzwarte synthesizerlijnen en Defrennes stem zit helemaal vooraan in de mix wanhoop te verkondigen. De destructie van vroeger legt het af tegen Joy Division-nihilisme in een stel ijzersterke dark wavenummers. Mochten er toch mensen zijn die drie nummers als oorworm beschouwen, dan zorgt het resterende trio er wel voor dat het afgelopen is. Afsluiter ‘Desire Lines’ toont de meer experimentele kant van de band, drijvend op melancholische synths en een stem die naast tekst ook pure geluiden laat horen, als deel van het instrumentarium. Hier klinkt Public Psyche als Liars in zijn beste, zich van niets en niemand aantrekkende doen. Intrigerende plaat; eentje die perfect past in de tijdsgeest.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Partisan_WeHaveBeenSoTerrib
geplaatst:
ma 12 aug 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!