Minimalistische electropop raakt op ‘Water’ in een betoverend duet verwikkeld met de meeslepende zang van zangeres Lotic. Net als eerder dit jaar bij ‘Believer’ van Smerz valt op dit album in de verte een dromerige herinterpretatie van de clubmuziek te ontwaren. De delicate elektronische arrangementen krioelen zachtjes op de achtergrond. Zo druppelen op ‘Apart’ aangenaam harpgeluiden, terwijl het ritme schuifelt en trilt bij ‘Wet’. J’Kerian Morgan oftewel Lotic bouwt zo eigenzinnig een futuristische ambiance op die tegelijkertijd aanvoelt als aloude traditie. Vergelijkbaar met L’Rain op het gebied van soul schept ze een solide geheel uit de eclectische arrangementen. Elegant smelt alles samen tot fijne ingetogen nummers. Als sleutel is daar de zang van Lotic met een statigheid waardoor de soms licht melancholische melodieën plezant zweven. Elk nummer lijkt te eindigen net voor het oplost in geluk mede dankzij het onvervulde verlangen wat uit haar stemgeluid klinkt. Haar dynamisch bereik doet af en toe denken aan dat van Björk, maar dan minus diens grootse uithalen. Lotic schept bescheiden parels tot ze uitpakt op ‘Diamond’ om ‘Water’ op een epische manier af te sluiten.