Wandering In Mirrors

Met een naam en elektronische drumbeats uit het reptielenhuis, en een gegarandeerde aanwezigheid op de eerste rij tijdens concerten van Fields Of The Nephilim, is het niet zo moeilijk om de helden van deze drie Antwerpenaren te achterhalen.

Toch is dit maar een deel van het verhaal. Zo vinden we geen poëtische teksten die met heroïnenaalden geschreven zijn zoals bij The Sisters Of Mercy, en evenmin worstelt men met het hermetisch occultisme van FOTN.

Lizard Smile kiest voor de persoonlijke aanpak, en titels als ‘Images Of Distance’ of hoogtepunt ‘Still Gone’ geven je alvast een goed beeld van wat er door de man zijn hoofd ging tijdens het schrijven.

Bovendien heeft de zanger een stem die op elk uur van de dag (radio)vriendelijker klinkt dan de geciteerde voorbeelden. Hoewel Lizard Smile al ruim twee decennia tot de ‘Vaandeldragers van de Belgische Gothic Rock’ (een club met weinig leden) gerekend wordt, bevat de totaalklank van dit trio meer dan één gemoderniseerde brug naar aanverwante genres als darkwave.

Het atmosferische en ritmische gebruik van elektronica in elk nummer, is een absolute meerwaarde. Na zes degelijke en coherente tracks (goed voor een half uur muziek), is dit album (gelimiteerde cd, lp of download) uitverteld.

Een zelfzekere attitude die we verkiezen boven het toevoegen van een half dozijn opvulsels of andere remixen. De zwartwit groepsfoto had begin jaren 1980 gemaakt kunnen zijn, en de muziek eigenlijk ook. Wie toen al platen kocht van de Bauhaus generatie ‘gothics’, weet waar in voorgaande zin het sarcasme stopt en het compliment begint.

tekst:
Peter Vercauteren
beeld:
Lizard_Smile_Wandering_In_Mirro
geplaatst:
do 16 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!