Zo nu en dan duikt een van de releases van Acid Mothers Temple ter kantore op. Dat is dan meestal een plaat op een label dat ook zijn andere platen ter bespreking aan ons blad presenteert. Want laten we wel wezen, Kawabata Makoto en zijn collectief brengen dermate veel platen uit, in diverse incarnaties dan nog, dat het nauwelijks te volgen is. En ook de keuze van de labels is divers, van ietwat groter tot behoorlijk obscuur. Niet dat het de Japanner veel uit maakt. Als hij muziek kan maken zoals hij wil, en het resultaat op één of andere manier ook nog wereldkundig kan maken, is hij al lang tevreden. ‘Wake To A New Dawn Of Another Astro Era’ is er eentje met het steevast van bezetting wisselende The Melting Paraiso U.F.O., waarvan de naam in ontelbaar veel variaties opduikt. U.F.O. staat volgens Makoto voor Underground Freak Out, wat best wel een goede omschrijving is voor de muziek van Acid Mothers Temple. Inderdaad, want het is soms moeilijk te achterhalen waarom bepaalde nummers onder een van de groepsnamen verschijnt. Laten we het houden dat Acid Mothers Temple de kern van de bende is, en al de rest uitbreidingen of beperkingen (een kernlid meer of minder). Uiteindelijk gaat het om de muziek, en dat is, zoals gewoonlijk, ruimschoots genieten van de vaste ingrediënten. Spacey synthesizers, eindeloos (niet in de negatieve betekenis) voortdurende gitaarexcursies en hier en daar wat gestoorde zang. Jammen, freaken en uit de bol gaan op hun heilige berg (waar het collectief graag verblijft) en een paar trips op een album stansen. Het middelste nummer van de drie, ‘Nebulous Hyper Meditation’, is het beste voorbeeld. Meer dan een half uur loos gaan en toch geen seconde verveling te bespeuren. Vernieuwend is de band al lang niet meer, en veel verschil met andere platen is er ook niet. Dit is gewoon een zeer degelijke plaat van een collectief dat zich al lang heeft bewezen, niet op zoek is naar nieuwe zieltjes, maar gewoon zijn eigen geflipte ding doet.
