Wake In Fright

Een leven lang lijden aan slapeloosheid en zware depressies is voor Michael Berdan, die eerder actief was in een resem bands waaronder Drunkdriver, voldoende reden om een uitlaatklep te zoeken in muziek. Toen hij zijn kameraad van vroeger, Ben Greenberg, opnieuw ontmoette in thuisstad New York, besloten de twee om de band Uniform te starten. Gewoon, met zijn tweeën. Greenberg op gitaar, Berdan aan de microfoon en de rest meelopend op de achtergrond (drummachine en bassynthesizer). Het rauwe ‘Our Blood/Of Sound Mind And Body’ uit 20104 werd al snel gevolgd door het alom bejubelde ‘Perfect World’ (Alter, 2015). Live staken ze met hun energie en felheid Godflesh naar de troon. ‘Ghosthouse’ is de toepasselijke voorloper voor de langspeler ‘Wake In Fright’. Toepasselijk, omdat het duo de toegenomen paranoia van de Verenigde Staten naar muziek weet te vertalen. Opvallend op de vooruitgeschoven maxi is de cover ‘Symptom Of The Universe’ van Black Sabbath. De cover begint gelijkend, maar ontaardt al snel in een orgie van machinaal geweld. Het trio nummers dat ‘Wake In Fright’ opent, is vintage Uniform. ‘The Light At The End (Cause)’ is andere koek. Een kleine minuut raast het duo aan een hels tempo vooruit, waarna het nummer ontaardt in feedback, industriële noise en andere gezelligheid. Het is een soort overgangsritueel richting de industriële metal die volgt. ‘The Killing Of America’ klinkt als bezeten Ministry, ‘Bootlicker’ is van een onmiskenbaar hoog niveau. De twee afsluiters zijn weer wat trager, zeker ‘The Light At The End (Effect)’, al is de waanzin, de claustrofobie, de paranoia in iedere noot te horen. ‘Wake In Fright’ verklankt Amerika onder Trump, zelfs voor hij daadwerkelijk de macht greep.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Uniform_WakeInFright
geplaatst:
do 10 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!