Waan

Grillig vervormde bomen die er uit zien alsof ze ‘De Schreeuw’ van Edvard Munch uitbeelden, zijn voor ons altijd uit het goeie hout gesneden. Onze bereidwillige glimlach was nog niet eens helemaal verdwenen toen we al herhaaldelijk Spreek heilzaam valt werden toegeroepen van zodra we op play drukten. Dan besef je dat je bijzonder materiaal in handen hebt, en ook de verdere ontwikkeling op de gelimiteerde cassette (33 stuks met downloadcode) ‘Waan’ stelt niet teleur. De man achter al deze verwrongen gekte, is Peter Moorkens, een Antwerpenaar die tot nog toe vooral zijn werk (onder andere als Electric Loopstation) de digitale wereld inschoot. Als Onsturicheit geeft hij muzikaal vorm aan bizarre titels (‘Een Godin Heeft Lippenstift’) met zoemende en brommende oude synthesizers, gitaren, samples en effecten. De Nederlandstalige stemmetjes klinken alsof ze geknipt werden uit een meditatiecassette, of het preekarchief van een catecheseleraar uit de jaren 1970. Alles samen is deze tape goed voor twee trips van vierentwintig minuten die jouw hoofd geestverruimend zullen doen pruttelen. Mocht ‘Waan’ in 1977 op vinyl verschenen zijn op één of ander Duits kosmisch krautrocklabel, had deze release vast en zeker de legendarische Nurse With Wound namenlijst gehaald. Maar met een tastbare taperelease op Wool-E is Moorkens wellicht even tevreden. Bij Sebastopol gaat het er minder geschift aan toe: Mark Debroey (Fat’s Garden) gebruikt op dit album een batterij synthesizers om een reisgevoel vorm te geven. Zijn instrumentale (op enkele stemsamples na) elektronische muziek lijkt bewust gedateerd te klinken, af en toe zelfs een beetje cheesy. Geslaagd cheesy, dat wel, want het zal je weinig moeite kosten om toevallige voorbijgangers wijs te maken dat ‘Sebastopolis’ ergens in de tweede helft van de jaren 1970 gemaakt werd. Denk bijvoorbeeld aan het Telex nevenproject Electronic System, of om het even welke andere groep uit die tijd met het woord space in haar naam. ‘Karl’s Dream’ zou evengoed de aftitelingsmuziek van een Duitse krimiserie anno 1979 kunnen zijn. Dat Sebastopol het kunstje beheerst, lijdt dus geen twijfel, maar persoonlijk gaan we hier mee om zoals met ritjes op houten paarden: enkel in kleine dosissen en uitsluitend in bijzondere omstandigheden. Van de cassette werden vijfenzeventig exemplaren gemaakt, maar ‘Sebastopolis’ zal je ook op vinyl en cd aantreffen, zij het met andere trackversies (met vocalen bijvoorbeeld) om de verwarring maximaal te houden.

tekst:
Peter Vercauteren
beeld:
Onsturicheit_Waan
geplaatst:
do 10 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!