Vreden

N is eigenlijk Hellmut Neidhardt, een experimentele gitarist uit het Duitse Dortmund. Voor elk nummer of plaat die hij uitbrengt, gebruikt hij een nummer. ‘Vreden’ is alzo N(44), de plaat die hij met Dirk Serries heeft gemaakt N(52). De mens maakt het zichzelf graag gemakkelijk, al is het vinden van info een stuk moeilijker als we puur op die letter N, al dan niet met een cijfer erbij, moeten zoeken.

‘Vreden’ is een plaat die de set bevat die hij speelde op het meest recente Denovali Festival in de Weststadthalle van Essen. Andreas Brinke, die samen met Thomas Kempka [ B O L T ] vormt, stond in voor de opname, waarna Fear Falls Burning (Dirk Serries dus) de mastering verzorgde.

N schreef de drie stukken (‘Vreden’, ‘Vreden 2’ en ‘Vreden Nacht’) speciaal voor de gelegenheid, waarbij hij tegelijk ook experimenteerde met de opstelling van de versterkers om een nog monolithischer geluid te produceren.

Waar voorganger ‘Anklam’, zoals veel van zijn werk, eerder symfonisch klinkt, werkt hij in deze drie stukken vooral met de vibraties van de klanken van zijn gitaar en de wisselwerking met de versterkers. Die resonantie is soms belangrijker dan de bewerkte gitaarklanken zelf, al blijven het uiteraard drones.

‘Vreden Nacht’ is het meest opvallende stuk door zijn melancholische toonaard en omdat N hier ook een bepaalde vorm van melodie inbouwt. De eenvormigheid van de eerste twee nummers wordt hier volledig tenietgedaan en het nummer komt daardoor des te krachtiger over.

Dat N en Dirk Serries ooit zouden samenwerken, ligt een beetje voor de hand. Beider muziek en behandeling van hun respectievelijke instrumenten, sluit namelijk naadloos bij elkaar aan.

‘Scatterwound’ wordt opgezet als een trilogie, waarvan ‘0.0’ het eerste deel is. De twee nummers verschenen vorig jaar op cassette in een gelimiteerde oplage van vijftig exemplaren. De vinylversie die Denovali uitbrengt, is al even gelimiteerd, tot honderd exemplaren deze keer.

De twee nummers werden opgenomen tijdens een soundcheck in de Franziskus Kirche in Keulen en lagen al een tijdje ergens te sluimeren. Het duo bracht eerder ‘Kehr’ (Denovali, 2016) uit, waarop Serries alleen instond voor de arrangementen en N(42) de gitaar bespeelde.

De opnames op ‘0.0’ dateren nog van voor die plaat en laten duidelijk horen dat de twee voor elkaar in de wieg zijn gelegd. Laag boven laag worden drones neergezet, die opbouwen naar een climax. In het begin is nog enigszins te achterhalen welke klanken door wie worden ingezet, maar stilaan versmelt de inbreng van beiden tot een massieve geluidsmuur, donker en atmosferisch, rauw en luid, die de luisteraar helemaal opslorpt.

Geen herhalingsoefening of monotonie, maar volledig loos gaan in de drones.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
N_Vreden
geplaatst:
do 16 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!