Vol. 1

Candy Bomber is het droomproject van Paul Lemp, eigenaar van de gelijknamige studio, begeesterd bassist en componist voor theater, dans en film. Of beter, was, want net voor ‘Vol.1’ zou worden afgewerkt, overleed hij. Dat wil echter niet zeggen dat dit project in de ijskast vliegt. De medewerkers aan zijn droom hebben namelijk niet alleen besloten om dit eerste album af te werken. Er komen ook nog vervolgdelen om Lemp te eren. Hij wilde graag ongebreideld aan het experimenteren slaan met een basistrio, bestaande uit hemzelf, zijn studiopartner Ingo Krauss, die tussen 1987 en 2001 samenwerkte met de legendarische Conny Plank en drummer Thomas Wydler. Die is niet alleen het langste lid van Nick Cave & The Bad Seeds, maar ook drummer van Die Haut. Het basistrio nodigt enkele bekenden uit, vrienden en muzikanten die eerder al in de studio werkten, om zo tot nieuwe nummers te komen. De lijst oogt indrukwekkend: Kid Congo Powers, de Zwitserse jazzpianist Stefan Rusconi, Jochen Arbeit (Einstürzende Neubauten, Automat), Gemma Ray, Toby Dammit (Iggy Pop, Nick Cave), André Vida, Toni Kater, Charly Birkenhauer, Paul Kuchenbuch en Matthew Styles. Ondanks, of dankzij, deze veelheid aan gasten klinkt ‘Vol. 1’ toch coherent in zijn diversiteit. Veel van de songs hebben een ietwat dadaïstische sfeer, waarin voluit mag worden geëxperimenteerd met geluid. De nummers stralen jazz en lounge uit, een beetje de sfeer van Angeloa Badalamenti bij David Lynch. Alles kan en daardoor is heel goed hoorbaar dat iedereen zich zeer goed amuseert. Extremen worden niet opgezocht, alles is op een zwoele manier smooth en uitermate mooi. Lemp zou tevreden zijn geweest.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Candy_Bomber_Vol_1
geplaatst:
do 10 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!