Doden lijden niet, zegt de sample, maar toch kunnen ze hun mond niet houden. De nieuwe op slechts tweehonderd exemplaren gelimiteerde cd van Adam Sykes (beter bekend als de labelbaas van Iris Light) is het zoveelste experiment met Electronic Voice Phenomena op een bedje van dark ambient. In tegenstelling tot de doodernstige aanpak van echte onderzoekers als Konstantin Raudive, is het bij Generic niet altijd even duidelijk waar de geluidsfragmenten precies vandaan komen. We mogen ervan uitgaan dat er echt uit de EVP trommel gegraaid werd, maar evengoed worden andere etherstemmen (samples) gebruikt. Daarnaast zijn er ook klanken die op stemmen gelijken maar die door andere geluidsbronnen en objecten worden veroorzaakt. Sykes schept vooral sfeer door de (relatief) lange duur van zijn vijf composities en de eindeloze herhalingen die na verloop van tijd een hypnotiserend effect veroorzaken. De geloopte ritmische nevengeluiden bestaan vooral uit bromtonen en gecontroleerde noise. Voices nestelt zich zo verdienstelijk maar zonder uit te blinken tussen de donkerte van Lustmord (The Monstrous Soul) en de meer wetenschappelijk gestoelde stemexperimenten van prettig gestoorde vorsers als The Anti Group ten tijde van ‘Meontological Research’.
