Geïnspireerde (free)jazz uit Toulouse is wat het kwartet Edredon Sensible ons op hun debuut presenteert. Het album is de neerslag van wat de band al sinds 2018 op een podium loslaat. Een bewuste keuze was dat. Eerst veel spelen, experimenteren, elkaar uitermate goed aanvoelen en aanvullen en pas als de tijd rijp wordt geacht de beste stukken op een album zetten en dat als overtuigend visitekaartje afleveren om nog meer concerten los te peuteren. Free is bij deze Fransen een begrip dat staat voor vrijheid, om nummers te maken zoals ze zelf willen en niet in de betekenis dat ze in het wilde weg wat gaan rotzooien met hun instrumenten. Geen pokkeherrie, maar doordachte nummers die drijven op herhaling, het steeds verder uitdiepen van motiefjes. Het viertal heeft ook een eerder ongewone bezetting: Jean Lacarrière (tenorsaxofoon) en Tristan Charles-Alfred (baritonsaxofoon) vormen de blazerssectie. Antoine Perdriolle en Mathias Bayle spelen drums en percussie. De sfeer is feestelijk; er mag – neen, er moet – worden gedanst. Daarvoor mengt Edredon Sensible zowel Afro-beat als Braziliaanse invloeden tussen de jazzstructuren, wat hen meteen een uniek geluid mee geeft. Het brede spectrum waarin wordt gemusiceerd zorgt tevens voor een brede waaier aan potentiële luisteraars. ‘Jus D’Abricot’ is met zijn twaalf minuten de gangmaker. Het stuk vat de essentie samen: eigenwijs omgaan met stijlen, repetitief uit de hoek komen en uitnodigen tot ongebreideld dansen.
