Album nummer drie van clipping. -‘There Existed An Addiction To Blood’- deed me in 2019 nog verzuchten dat de Amerikaanse groep zich eens goed moest bezinnen op de eigen toekomst en koers. Onnodige interludia en vooral de afsluitende, oeverloze en compleet misplaatste ‘Piano Burning’ haalden de angel uit een plaat die verder fijne industriële en noisy hiphop bood. De sessies voor dat album bleken echter tot zoveel materiaal te hebben geleid dat er een jaartje later alweer de opvolger is, ‘Visions Of Bodies Being Burned’. Nu is zo’n ‘nakomertje’ allerminst de revolutionaire zet die Radiohead-fans daarin willen zien, maar dat is ook wel het enige gangbare aan deze nieuwe plaat waarop clipping. zich gelukkig herpakt. De beats zijn zo kaal en kil als skeletten van adamantium, die spaarzaam aangekleed worden met Daveed Diggs spottende en soms pijlsnelle raps –denk aan een demonische André 3000– en gierende feedback, of refreintjes die je juist op commerciële hiphophits zou verwachten. Leg bijvoorbeeld ‘Lacing’ (in die laatste categorie) eens naast ‘Body For The Pile’, waaraan noise-artiest Sickness extra viezigheid toevoegt die doet denken aan het eigenbeheerdebuut ‘Midcity’ (2013). Maar in zijn geheel heeft ‘Visions Of Bodies Being Burned’ nog het meest weg van ‘CLPPNG’ (2014), waarop musique concrète en noise net zo’n dikke vinger in de pap hadden als gangstarap en de hiphophitlijsten. Links Merzbow en rechts Jay-Z, als het ware. Op papier is en blijft dat een schijnbaar onmogelijke combinatie, maar op deze nieuweling blijken die twee kanten van clipping. gelukkig weer lekker in balans.
