Varispeed Hydra

Het lijkt erop dat Barn Owl er (tijdelijk?) de stekker heeft uitgetrokken, maar intussen bouwt Evan Caminiti gestaag verder aan zijn solo oeuvre. We zijn intussen de tel kwijt aangezien hij op alle mogelijke media en digitaal muziek uitbrengt. We gokken dat hij intussen een klein dozijn releases onder zijn naam heeft staan. De eerste platen zijn nog erg gefocust op gitaarambient maar gaan sinds een paar platen meer en meer de elektroakoestische toer op, met toevoeging van een grote basis elektronica. Op deze plaat is Lisa McGee verantwoordelijk voor dat aspect. Caminiti reflecteert op deze nieuwe plaat over de ecologische ramp waar we met zijn allen tegen honderd per uur naartoe snellen. Natuurgeluiden – vogels, insecten en water – komen veelvuldig terug naast de synthesizers, elektronische geluiden en de vervormde gitaarklanken. Dub is alvast ook een stevige invloed, wat ook weer aangeeft dat Caminiti zich op de laatste platen veel meer focust op synthetisch geluid, dan op zijn gitaar. Alles op deze plaat zit gebeiteld in een meeslepend en strak geluidsdesign maar toch weet deze plaat nergens echt binnen te dringen. Los van het feit dat ambient dub een paar decennia geleden net hetzelfde placht te doen. We willen niet van een slechte plaat spreken, wel over eentje die van ons afglijdt en bijgevolg ook geen prominente plaats zal innemen in de discografie van deze toch wel interessante muzikant.

tekst:
christophe vanallemeersch
beeld:
Evan_Caminiti_Varispeed_Hydra
geplaatst:
vr 19 feb 2021

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!