728x90 MM

Unseen Descending And Lamentation

Het stond in de sterren geschreven dat Dirk Serries, die veelvuldig in deze kolommen verschijnt onder zijn eigen naam of met één van zijn projecten/bands (vidnaObmana, Fear Falls Burning, microphonics), zou worden opgepikt door het Gentse Consouling. Zijn werk past perfect binnen de visie: donker en dreigend. En dat mag sludge, black, Amen Ra-verwant, drones of ambient zijn. Uiteraard past het werk van Serries het beste bij het segment drones en ambient. En hij mag meteen twee releases uitbrengen, een solowerk en eentje in samenwerking met Rutger Zuydervelt, het alias van de net zo bezige bij Machinefabriek. Kort door de bocht kunnen we de twee platen gewoon zien als vintage Serries, uitstekend maar weinig afwijkend van wat de man op een waaier aan labels reeds uitbracht. De Antwerpenaar zal het zeker niet aan zijn hart laten komen. We passen op onze woorden, om de fans binnen de redactie niet tegen de borst te stoten, maar we kunnen het alleen maar eens zijn met labelbaas Mike. Hij stelt, net als wij, dat Dirk Serries, alleen of met Rutger, niet echt verrast, edoch het blijft goed tot uitstekend werk. En we citeren: “En zo tussen zijn New Wave Of Jazz releases door doet het wel nog eens deugd om een ouderwetse Dirk Serries te horen zonder springerige saxofoon, loopse tuba of drums als gazelle-die-door-leeuwen op de hielen gezeten wordt.” Op de soloplaat staan twee lange stukken, op het vinyl elk één kant, die de leegte van het universum lijken te verkennen. Spaarzaam glijden de noten door de minuten, een dromerige reis die door het toevoegen van een viool of een cello, uiteraard behoorlijk door de vervormers gehaald, toch enige beweging kent. Vier stukken van rond de tien minuten prijken op het album met Zuyderveldt. Die laatste kleurt vooral bij, vult de gaatjes die Serries met effecten en gitaren tot machtige drones kneedt. ‘Buoyant’ neigt iets meer naar ambient dan ‘Unseen Descending And Lamentation’, al hadden we van deze samenwerking eigenlijk net iets meer verwacht. De inbreng van Zuyderveldt lijkt zich eerder tot details en aanvullingen te beperken, waardoor we zijn eigen geluid nauwelijks waarnemen. Desalniettemin zijn dit twee mooie aanvullingen op het werk van deze zeer productieve muzikanten.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
DirkSerries_UnseenDescendingAn
geplaatst:
do 22 nov 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!