Liefhebbers van psychedelische spacerock kunnen zich al een kwarteeuw laven aan de muziek van het Amerikaanse Bardo Pond. Het vijftal uit Philadelphia laveert op dit elfde album opnieuw door het schaduwland van dromerige dronerock, noise, shoegaze en invloeden uit de vrije muziek. Al die elementen worden verbonden door de bezwerende stem van zangeres Isobel Sollenberger. Een eerste hoogtepunt is het uitgesponnen ‘Out Of Reach’. Bijna elf minuten zacht feedbackende gitaren, drums die het geheel strak in de hand houden en dan die stem die telkens opnieuw opdoemt en weer verdwijnt in de sonische storm die wordt gecreëerd. Iets meer laid-back, maar daarom niet minder spannend, gaat het er aan toe op het eveneens uitgesponnen ‘Moment To Moment’. In het kortere, instrumentale slotnummer ‘Effigy’ smokkelt Sollenberger nog eens haar dwarsfluit binnen in het geluid van de band. Nooit gedacht dat we dat instrument nog als spannend zouden omschrijven. Bardo Pond blijft al een kwarteeuw ongrijpbaar. Ook psychedelisch, maar muzikaal toch anders dan Bardo Pond is Arbouretum, de band rond Dave Heumann. Dit is psychedelische folkrock gedrenkt in de feedback van Neil Young. Op dit album zoekt het viertal uit Baltimore naar een nieuwe balans. Een concept dat Heumann oppikte uit de Tai Chi. De muziek ondersteunt de duistere poëtische teksten van de frontman en dwingt die langs onvermoede muzikale kronkelwegen te gaan. Muzikaal klassieker dan Bardo Pond maar wel even mooi.
