Und Aus Den Wolken Tropft Die Zeit

De soundtrack voor de melancholie van de metropool, wordt de muziek van Isolation Berlin door de Duitse popmedia genoemd. Of de donkere kant van de discobol, om aan te geven dat de band nu eens niet voldoet aan het huidige Berlijnse muziekcliché van dansbaar en vrolijk. Zanger en liedjesschrijver Tobias Bamborschke, gesjeesde Keulse toneelstudent die zich in Berlijn geïsoleerd voelt, is vast verguld met dergelijke typeringen. Zijn band snijdt door de ziel. Postpunk is de meest accurate omschrijving, maar bij Isolation Berlin gaat het niet zozeer om genres maar om troosteloosheid, beklemming, eenzaamheid, rauwheid, nonchalance. In opener ‘Produkt’ schreeuwt Bamborschke al de longen uit het lijf. Op ‘Und Aus Den Wolken Tropft Die Zeit’ (die titel alleen al) toont hij zich net zo’n poppoëet als eerder Dirk von Lowtzow (Tocotronic) en Jochen Distelmeyer (Blumfeld). Aan de hand van het particuliere en bijzondere beschrijft hij de wereld. Zijn wereld. En die is wat vreemd, maar wel echt en oprecht. Herkenbaar ook. De stuiterende indierock van het Berlijnse viertal vormt de ideale omlijsting. De band bedacht er de term Berliner Schule voor. Niet onterecht. Dit debuut kan immers zo in het rijtje ‘Ich-Maschine’ (Blumfeld) en ‘Digital Ist Besser’ (Tocotronic). Albums die de Hamburger Schule ooit definieerden. In Düsseldorf is al een tijdje sprake van een gezonde popscene. Onder andere de band Stabil Elite deed daarvan in 2011 de aftrap met het fijne album ‘Douze Pouze’ op het lokale platenlabel Themes For Great Cities. Single ‘Gold’ was een grote indie-hit in Duitsland. Daarna werd het stil rond het trio. Twee jaar geleden dook Lucas Croon op als een helft van BAR, dat met ‘Welcome To BAR’ een donkere wavepop-plaat maakte. En nu is er ‘Spumante’, het tweede album vol typische Düsseldorfse synthwavepop. Hoe dat klinkt? Alsof La Düsseldorf de kunst van het popliedjesschrijven bij Pet Shop Boys heeft afgekeken. Anders dan op het toch best dwarse debuut klinkt Stabil Elite hier suikerzoet. Geen scherp randje te bekennen. Weg zijn de referenties aan Neue Deutsche Welle. Erg? Nee hoor. Stabil Elite nestelt zich op ‘Spumante’ tussen Zoot Woman en Junior Boys. Toch schuwt het drietal het experiment niet. Op ‘Zeitzonen’ en ‘4D’ komt dat andere meer avant-gardistische Düsseldorf naar voren. Niet dat Stabil Elite er plots stekelig of hoekig klinkt. Zeker niet, daarvoor zijn de liedjes te subtiel. Mooi popalbum.

tekst:
Theo Ploeg
beeld:
IsolationBerlin_UndausdenWolkentro
geplaatst:
vr 28 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!