Snelle pulsen die omhoog en omlaag gaan, harder of zachter klinken. Elektronica? Een snel, droog getik, dat stijgt en daalt in toonhoogte. Met laptop bewerkte opnamen van een stoomtrein? Een hoog getjirp, af en toe een snerp en geritsel. Iemand die op een zomeravond door een veld vol krekels en wat kikkers loopt? Neen, driewerf neen! Alles wat Eisuke Yanagisawa ons hier laat horen, zijn geluiden die wij normaal niet waarnemen omdat ze ultrasoon zijn. De drie gegeven voorbeelden zijn achtereenvolgens vleermuizen, cicaden en een automatische poort. Met tien korte (tussen anderhalve en vier en een halve minuut) opnamen presenteert Eisuke een ultrasoon geluidslandschap, dat varieert van monotone brom tot sprookjesachtig getinkel. De hoestekst bezweert dat deze geluiden alle zijn geregistreerd en real time omgezet met een vleermuisdetector, zonder verdere bewerking. De ultrasone klankwereld is verrassend veelzijdig. Furin (een Japans soort klok) is een mooie natuurlijke abstracte compositie, die klinkt alsof een enthousiaste percussionist een verzameling keramische potten en glazen flessen voor zich heeft. De tv blijkt in het korte TV een monotoon, maar warm en tevreden gespin voort te brengen, Dell daarentegen klinkt als een nerveus schakelen met een marifoon en zoeken naar de juiste radiofrequentie. 6th Floor lijkt een vrij geïmproviseerde compositie op een klokkenspel, gecombineerd met willekeurige klappende en schuivende geluiden, waarbij Eisuke niet vertelt wat er precies op die zesde verdieping is geregistreerd, overigens. Ultrasonic Scapes bevat een verrassend soort field recordings.
