Two Expressos In Seperate Cups

Een aanlokkelijke titel voor een fantastische lp. Dat weet u dan vast. De twee plaatkanten bevatten een in totaal veertig minuten durende versie van een geluidswerk dat Israel Martinez maakt in opdracht van het Mexican Contemporary Art Museum. Het werk – oorspronkelijk een loop van 56 minuten – bestaat uit een mix van door Martinez gemaakte field recordings, elektronische geluiden die hij maakte met analoog/digitale synthesizers en computer, en samples die hij nam van stiltes in films. Martinez’ idee is dat cinema de kijker/luisteraar min of meer heeft geleerd dat geluid altijd ondergeschikt is aan beeld. In het museum blijft het geluidswerk doorgaan, of er nu wel of geen bezoekers in de zaal zijn. Op die manier heeft Martinez op metaforische wijze het geluid willen bevrijden van de afhankelijkheid van het beeld. In de collage wisselen abstracte stukken met willekeurige metalige slagen en ruis af met geluidsopnamen van treinen, deuren, een blaffende hond, elders weer vuurwerk, stemmen, vogels of het inschenken van een glas. Soms zijn de overgangen abrupt, op andere plekken raken de veldopnames bijvoorbeeld vervormd tot abstracter geluid en een onherkenbare ruis; vervormde geluiden wisselen weer af met vibrerende tonen en drones. Telkens roept Martinez de luisteraar weer bij de luisterles: overal is geluid – ook in de stilte – en alle geluid is het waard om naar te luisteren. ‘Two Expressos In Seperate Cups’ wordt uitgebracht als download en als gelimiteerde vinyleditie. De lp, in een oplage van 200 exemplaren, is gestoken in een bijzonder fraai vormgegeven poster van Bas Mantel. Na al even boeiende uitgaven als ‘El Hombre Que Se Sofoca’ en ‘Triptych’ kunnen we stellen dat Martinez een belangrijk geluid in de elektronische, experimentele muziek levert.

tekst:
Robert Muis
beeld:
IsraelMartinez_Twoexpressosinsepe
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!