Twelve Reasons to Die

De tijd dat Ghostface Killah met ‘Supreme Clientele’ zijn laatste essentiële album afleverde, ligt inmiddels dertien jaar achter ons. Sindsdien bracht het innemende Wu-Tang Clan-lid met de regelmaat van de klok platen uit waarop hij gevaarlijk dicht tegen gladde r&b aanschurkte, of die gewoon ondermaats waren. Op ‘Twelve Reasons To Die’ heeft de gemaskerde rapper de grote vorm weer te pakken. De plaat brengt het verhaal van Ghostface Killah die tot leven komt om de maffiafamilie DeLuca te wreken nadat die zijn alter ego Tony Starks om het leven bracht. Vooral op de tweede helft van dit album, als Ghostface het overneemt van de DeLuca’s, horen we opnieuw de hongerige, doortrapte rapper die we zo lang moesten missen. Een pluim op de hoed van de relatief jonge – vierendertig lentes – producer Adrian Younge die Ghostface Killah hier ter zijde staat en de Italiaanse maffiasfeer van de jaren 1960 weet op te roepen met een liveband, inclusief blazers en strijkers. Wu Tang-broeder RZA had eveneens een hand in de productie. Net zoals de muziek die hij schreef voor de soundtrack van ‘Kill Bill’, laat hij de invloed van grootmeester Ennio Morricone uitlekken op onder meer ‘The Center Of Attraction’, ‘Enemies All Around Me’ en ‘The Rise Of The Ghostface Killah’. Enig minpuntje: als je clan raspaardjes als GZA, Raekwon en Method Man telt, waarom laat je dan starre knollen als U-God en Killa Sin opdraven? We zullen maar geloven dat die eerste druk in de weer zijn met het nieuwe Wu-Tang Clan album dat er dit jaar nog zou komen.

tekst:
Mattias Baertsoen
beeld:
GhostfaceKillah_TwelveReasonstoDie
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!