De Drieëenheid is een begrip dat nauwelijks uitleg behoeft. Drie wezens die zozeer samenvallen dat ze een samengesteld individu vormen. Het trio van drummer Joost Lijbaart, zangeres Sanne Rambags en gitarist Bram Stadhouders heeft twee jaar na het debuut ‘Under The Surface’ een opvolger uitgebracht, die de titel ‘Trinity’ gekregen heeft. Die titel zegt iets over het zelfvertrouwen dat het drietal in de loop van die jaren heeft opgebouwd. Stond hun eersteling in het teken van kalmte en kousenvoeten, dit nieuwe album zet flinke stappen. Nog steeds is de zang van Rambags balsem voor moede, opgejaagde oren, maar ze wil als dat zo uitkomt best haar stem verheffen. Dat doet ze niet alleen in reactie op wat haar metgezellen inbrengen, ze neemt daarin ook geregeld het voortouw. Anderzijds willen die metgezellen van tijd tot tijd ook graag vuur spuwen, en de aarde doen schudden. Lijbaart, die zijn uitgebreide slagwerkcollectie met enige zachtmoedigheid tegemoet kan treden, deinst er niet voor terug om fikse klappen uit te delen, donderend te roffelen en het metaal van zijn instrumentarium sissend te laten aanzwellen. Stadhouders waart nog steeds graag rond in een melodieuze klankwereld, maar hij draait de volumeknop zonder wroeging open. De voortekenen voor deze ontwikkeling waren er overigens al in de concerten die ze gaven. Daar staat tegenover dat ze ook teruggrijpen op de omzwervingen rond de stilte van hun vorige album. De dynamiek is groter dan voorheen. De muziek straalt nog sterker een geest van avontuur uit. Hoe gedurfd ze in hun muziek geworden zijn, blijkt ook uit het feit dat alle stukken live opgenomen zijn. Alle drie hebben ze in deze samenhang aan expressie gewonnen. Tegelijkertijd zijn ze daarin zo dicht bij elkaar gekomen dat ze ook werkelijk als eenheid opereren.
