Transfert/Futur

De Canadese geluidskunstenaar en muzikant Nicolas Bernier kan niet worden verweten dat hij zichzelf herhaalt. De stevige elektronische nummers die Bernier ons presenteert op Transfert/Futur zijn net zo ver verwijderd van de elektroakoestische geluidslandschappen op Les arbres als van de welhaast academische klankonderzoeken op Strings/Lines of de reeks Frequencies. Met name die latere albums kenmerken zich door een concentratie op een enkel idee en een beperkt instrumentarium (bijvoorbeeld stemvorken). Dat maakt Berniers nieuweling alvast een verrassing; Transfert/Futur is expressief en gevarieerd. Het album bestaat uit twee composities, van respectievelijk 18 en een ruime 12 minuten lang. De eerste, Transfert, is een vloeiende aaneenschakeling van drukke elektronische klankbrokken, een collage van uiteenlopende ritmische patronen, melodische fragmenten en abstracte texturen. Het stuk kent een cesuur in de vorm van een korte stilte, waarbij het deel voor de breuk nog iets minder gestructureerd lijkt. Het ene moment lijken we met stuiterende, schietende, piepende en fluitende klanken in een speelhal te staan, het volgende moment ondergaan we alarmfase rood in een ruimteschip. Na de stilte gaat Bernier onverminderd voort met een snelle opeenvolging van fragmenten die soms doen denken aan herkenningstunes, dan weer aan techno of elektropop. Als Bernier de fragmenten langer vasthoudt, speelt hij ze freakerig en ondermijnend. De compositie Synths kenmerkt zich meer door contrasterende combinaties, zoals indringende orgelachtige drones en stotterende glitchy geluiden. Uit lang aangehouden tonen en verspreid geplaatste piepjes groeit weer een ritmisch patroon en een volgende drukke melodie. Bernier levert hier een  ideeënrijk, boeiend, even afwisselend als organisch en – niet in het minst – vermakelijk album af.

tekst:
Robert Muis
beeld:
Nicolas_Bernier_TransfertFutur
geplaatst:
vr 6 apr 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!