Then Came The After

Shelley Short is een singer-songwriter uit Portland, Oregon, die met haar vijfde album het klankenspectrum van haar liedjes wat meer openbreekt. Ze maakt nog steeds voornamelijk folkgetinte liedjes, maar door het samenbrengen van een aantal vrienden uit haar thuisregio, die maar al te graag een handje toestaken, klinken sommige liedjes behoorlijk indie. Dat verwondert niet, daar ze haar laatste toer mocht openen voor Loudon Wainwright III en M. Ward. Mike Coykendall van die laatste band helpt in twee nummers met ingetogen drums, bas en harp om bijvoorbeeld ‘Flight Away’ een breekbare verdieping hoger te tillen. Rachel Blumberg en Nate Query, beiden van de alom geprezen The Decemberists dragen hun steentje bij, al is het voornamelijk Alexis Gideon (met diverse releases op zijn naam) die het leeuwendeel van de gastbijdrages voor zijn rekening neemt. Hij bespeelt een waaier aan instrumenten om de liedjes bij te kleuren, waardoor ze allemaal net dat beetje anders gaan klinken. En uiteraard bespeelt Short ook zelf heel wat instrumenten: ukelele, piano, duimpiano, gitaar, Wurlitzer, klokkenspel en percussie. En dat siert Short, die grote bewondering heeft voor artiesten als Melanie, Bob Dylan, Woodie Guthrie, maar die net zo goed Roberta Flack en Ween tot haar favorieten rekent. ‘In The Net’ is daar een mooi voorbeeld van, met een schitterend zingende Short, zwoel en jazzy, met veel melodie en toch weer net dat beetje anders. Een liedje als ‘Electricity’ klinkt dan weer kinderlijk naïef, speels en ingetogen. Zo laveert de plaat tussen folk, jazz, indie, ballades en slaapliedjes zonder ook maar een moment te vervelen. Rustgevend en mooi, meer heeft een mens soms niet nodig.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
ShelleyShort_ThenCameTheAfter
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!