The Uncanny Little Sparrows

In alle (relatieve) stilte is het Italiaanse Boring Machines ontloken tot een label om aandachtig in het oog te houden. In tegenstelling tot wat de naam ietwat ironisch lijkt te suggereren, kiest het label uit Treviso al sinds 2006 uitsluitend voor interessante geluiden uit de (Italiaanse) ondergrond. Prima releases van onder andere Adamennon, Mamuthones, Fabio Orsi, Father Murphy en 1997EV leverden een stilistisch pallet op dat onder meer drones, psychedelica, avant-garde, noise en dark ambient bestrijkt. Dream Weapon Ritual (het duo Simon Balestrazzi en Monica Serra) draagt na ‘Ebb And Flow’ uit 2014 met de lp ‘The Uncanny Little Sparrows’ een tweede loot bij aan de Boring Machines-discografie. Dream Weapon Ritual bestaat ondertussen al ruim elf jaar, maar daarnaast zijn de twee al jaren actief in de Italiaanse cultband Tomografia Assiale Computerizzata (T.A.C.), waarvan Balestrazzi overigens stichtend lid is. Binnen Dream Weapon Ritual zijn de belangrijkste rollen duidelijk verdeeld: Serra zingt en is in de weer met een Korg Kaoss Pad effectcontroller. Balestrazzi bedient de laptop en bespeelt allerlei kleine snaarinstrumenten. Daarnaast gebruiken ze beiden nog een resem oude synths, percussie-instrumenten en allerlei objecten. ‘The Uncanny Little Sparrows’ ploegt door het terrein waar drones, avant-garde folk en psyche elkaar beïnvloeden; en dat allemaal in vrije vorm. Soms is het resultaat behoorlijk pretentieus zoals in het wat dat betreft veelzeggend getitelde ‘Two Little Sparrows Sitting On A Bough And Waiting For Enlightenment’. Dan weer is de uitkomst van die losse aanpak beklemmend en spookachtig zoals in ‘Tittle-Tattle Among Secret Devices’. Hoe het kwartje ook rolt, het is nooit makkelijk te doorgronden en net dat maakt het spannend. Randall McClellan (°1940) is een Amerikaanse professor-emeritus in muziek, componist, filosoof, auteur, performer en leraar wiens interesse in de therapeutische kracht van muziek een rode draad vormt doorheen zijn leven en werk. De associatie met chakra’s, tantrische thema’s, sjamanisme, healing door vibraties, esoterie, mantra’s en new age is dan ook gauw gemaakt. En dat blijkt ondubbelzinnig het geval te zijn op ‘The Healing Music Of Rana Vol. 2’: ook hier draait het om de emotionele, fysieke, mentale en spirituele effecten van muziek, vertaald in ijle droney soundscapes die uiterst geschikt zijn voor meditatie. Oorspronkelijk verschenen de twee lange tracks op cassette in 1983, maar raakten ze nadien wat in de vergetelheid tot ze recent werden herontdekt door JD Emmanuel en Sun Araw. Aguirre stanst ze nu voor het eerst op een dikke plak vinyl, in een oplage van vijfhonderd. Om ‘The Healing Music Of Rana Vol. 2’ echt te doorgronden, moet je echter heel geconcentreerd luisteren. Je stapt daarbij best als het ware in de ambient bubbel. Bij oppervlakkig luisteren, devalueren de twee stukken al snel tot nietszeggende achtergrondmuziek. Op het eerste gehoor gebeurt er namelijk niet veel. Zonder moeite gaan details in de vele geluidslagen en subtiliteiten verloren. Het effect van de muziek wordt bepaald door je EQ-instellingen voor bas en hoge tonen. Het is wat zoeken tot het werkt, maar eens je comfortabel zit, gaat er een wonderlijke wereld open. Ook voor een stugge scepticus als ondergetekende.

tekst:
Serge De Pauw
beeld:
Dream_Weapon_Ritua_The_Uncanny_Little
geplaatst:
vr 21 jun 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!