The Sun Has Left The Hill

Herfst. De batterijen zijn weer opgeladen. Of ze dat lang zullen blijven bij de mensen van het Gentse Consouling Sounds valt nog te bezien, gezien de overdaad aan releases, shows en andere fijne dingen. Het Gentse Witch Trail maakt dan nog wel van die vermaledijde metal zeker, het stigma van het label met een knipoog extra in de verf zettend.

De band imponeerde eerder al met ‘Nithera’ en ‘Thole’. Het trio evolueert verder in de kijk die ze hebben op metal. Het mag dan wel hoofdzakelijk als postblack metal klinken, de Gentenaars deinzen er niet voor terug om hier en daar flarden noiserock, het is soms bijna Sonic Youth (‘Stupor’), tussen het vele zwarte geweld te gooien.

Waar de band ook heel sterk in is, is het eindeloos herhalen van riffs tot de luisteraar als het ware bedwelmd wordt door het muzikale geweld. Dat komt voor een deel ook omdat Witch Trail zijn nummers graag bedelft onder een dike laag psychedelica, wat de black metal nog beter uit de verf laat komen.

Het net zo Gentse Mind Rays heeft een opvolger klaar voor ‘Nerve Endings’ (2017) dat net zoals het nieuwe album op een Zweeds label uitkomt, maar ondersteuning krijgt vanuit Consouling, zeker qua distributie. Samenwerken en meer bereiken, wat voor Mind Rays mooi is meegenomen.

Uitermate goed gemaakte postpunk is hun ding, waarin de geest van The Fall en Black Flag rondwaart, om wat grote namen de ring in te gooien. Daar blijft het echter niet bij. Ze hebben net zo goed geluisterd naar vroege jaren 1980 punk én postpunk, wat soms heel duidelijk te horen is aan de snauwerige zang en de heerlijke riffs. Denk ook aan Sleaford Mods trouwens.

Inderdaad, punk as fuck en in goede banen geleid door Pieter-Paul Devos (Kapitan Korsakov, Raketkanon). Een reuzenstap vooruit ook, omdat ‘Course Of Action’ als een echt album klinkt en niet als een verzamelaar zoals de voorgaande plaat (al was die evenmin te versmaden).

RDS-220 is het studioproject van Matthias P. Halsberghe en Kristof J. Mondy (ooit Amenra, liar, Gagged, Vvovnds). De voornoemde bandnamen geven al een indicatie dat dit een stevig potje herrie zal worden. Dat wisten we al van hun cassettes op Svart Blod, opgedeeld in ‘Chapter’s met telkens een andere zanger. Dat doet het duo ook nu weer.

Waar ze muzikaal alles stevig in handen houden, geven ze de gastzangers carte blanche om te doen waar ze zelf zin in hebben. De muziek zit boordevol speedy riffs, riff-salvo’s, supersnel drumwerk en een sfeer die ergens tussen furieuze hardcore en black metal in zit. Jenci Vervaeke (Gagged, Vvovnds), Hans Verbeke (Liar, Blindfold), Paulo Rui, Dehn Sora en Bram Coussement (Hessian zijn de schreeuwlelijkerds van dienst, die met uitzondering van Coussement, elk twee nummers voor hun rekening nemen.

Alleen Dehn Sora voegt een stukje cleane zang toe, en laat dat nu net het stukje zijn dat we niet vinden passen. Razen als een gek moet RDS-220 en dat doet de band bijna een zeer vermoeiend uur aan een stuk. Stof in het hoofd, lethargisch van het herfstweer? Het zal snel over zijn met dit album!

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
WitchTrail_TheSunHasLeftTheHi
geplaatst:
di 7 apr 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!