The Silent Season

Paco Sala bestaat uit het duo Antoy Harrison en Birch, al is dat waarschijnlijk een nom de plume voor Marie-Pascale Hardy. Deze Canadese wordt overal, behalve op de hoes, aangeduid als de zangeres bij dit bevreemdende gezelschap. Met Sam Drouin speelt ze trouwens ook samen in Sans Viande. Van oorsprong Canadese, belandde ze via Londen in Berlijn, waar ze gewoon verder ging met schrijven (vooral poëzie), schilderen en zingen (in het Frans, Engels). Ze houdt zich ook bezig met Asemisch schrift, een vorm van schrift met open semantische inhoud, waardoor het geschreven object door verschillende lezers op een totaal verschillende manier worden gelezen. Het is een insteek die ook van toepassing kan zijn op de muziek van het duo Paco Sala. Hun vijfde langspeler is er namelijk eentje van een ongrijpbare maar intrigerende schoonheid die bijna als een staalkaartje van de Denovali-catalogus kan gelden. Waar veel projecten op dit label een album lang eenzelfde sfeer oproepen en muzikaal ook meestal eenzelfde lijn aanhouden, is dat bij Paco Sala absoluut niet het geval. ‘The Silent Season’ is opgevat als een koortsdroom, een excursie naar de donkere kantjes van de geest. Daardoor klinkt de plaat, mede door de ontregelende zang, heel erg naar vroege industrial, waar met synthesizers en stemmen (denk ‘Elephant Table Album’) prachtige resultaten werden geboekt. Gefragmenteerde popmuziek met een grote hoek af is het resultaat, waarbij elk nummer anders klinkt, als een koortsdroom die van de hak op de tak springt, zonder aanwijsbare logica. En net daardoor intrigeert dit album bij elke luisterbeurt nog meer dan de vorige keer.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Paca_Sala_The_Silent_Season
geplaatst:
vr 11 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!