The Silent Cookbook

Het blijft grappig om te lezen dat Frans de Waard pas deze eeuw over de juiste technische middelen beschikt, om de ambient te maken die hij al in de jaren 1990 in gedachten had. En zijn theorie houdt steek, want deze gelimiteerde cd (150 exemplaren, met sticker en tarotkaart) klinkt effectief alsof hij begin jaren 1990 uitgebracht werd. Je weet wel, in dat gezegende tijdperk waarin je fijne projecten als Horizon 222 of Exquisite Corpse nog dankzij het piepjonge tijdschrift Gonzo (circus) leerde kennen. Het verschil tussen QST en het beter bekende Quest, is dat de eerste incarnatie wel beats gebruikt. We kunnen hier aan toevoegen dat QST ook consequent opgewekter klinkt, dankzij een vleugje house en moddervette technosynthesizers. Toch blijft het repetitieve muziek die eerder uitnodigt om vanuit een luie stoel met jouw hoofd mee te wiegen, dan richting dansvloer te spurten. Want ook als hij ritmische ambient maakt, blijft de Waard een overtuigde minimalist, dus de kans dat je ooit zal zeggen dat zijn composities te druk of overladen zijn, is zo goed als nul. Ga er van uit dat de Waard altijd nog wat ruimte overlaat om toe te voegen wat er in jouw eigen hersenpan omgaat. We weten dat we je vervelen door (alweer) te stellen dat elektronische muziek uit de jaren 1990 opvallend minder aantrekkelijk oud wordt dan die uit de jaren 1980. Laat QST dan maar de uitzonderlijke nuancering zijn voor deze uitspraak, dankzij het knappe evenwicht tussen ritme, sfeerschepping en experiment. Ook al staat er 2017 op de hoes, toch krijgen we dankzij ‘The Silent Cookbook’ zin om enkele aanverwante geluiden van vijfentwintig jaar geleden op te diepen. Zowaar een even zeldzaam als kortstondig sentiment!

tekst:
Peter Vercauteren
beeld:
QST_The_Silent_Cookboo
geplaatst:
zo 13 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!