The Raw And Primitive Sound Of

Alle geïnteresseerden, alle Rotten Flower Children, willen we kennis laten maken met Broeder Daniel en Zuster An die samen het uit Phoenix afkomstige duo The Christian Family vormen. Het mocht eigenlijk niet zijn, want de opnames voor dit rauw klinkende lo-fi opgenomen album dateren uit 2018 en werden ietwat opgepoetst om nu eindelijk het Heilige Licht te aanschouwen. Korte nummers zijn het, die iedereen zin zullen doen krijgen om wat lijm te gaan snuiven in een of ander kerkhol. Tien eigen nummers en een cover (de surfklassieker ‘Tornado’) prijken op het veel te kort durende schijfje dat erin slaagt de nalatenschap van The Cramps, The Saints, Bo Diddley en The Jesus & Mary Chain met elkaar te vermengen. Trashy, twee akkoorden garagepunk gemaakt door een duo dat eigenlijk het plan had opgevat om alleen een vier nummers tellende single uit te brengen (in 2016) en dan opnieuw in het vagevuur te verdwijnen. Het bleef kriebelen en zie, drie van de vier nummers duiken opnieuw op, samen met nog wat nieuwere krakers. Wij zijn alvast blij dat Daniel Shircliff en Ann Seletos uiteindelijk werden opgenomen in de Voodoo Rhythm-stal. Het levert hen ongetwijfeld in metamfetamine gedrenkte hosties op. Al een paar maanden digitaal verkrijgbaar, maar nu eindelijk ook op vinylsingle is ‘Flatfoot’, de vijfde release van Moar. Flauwe humor en aanstekelijke garagerockdeuntjes die soms aanleunen bij bubblegumpop is het handelsmerk van het trio. Simon De Geus (drums), broer Casper op bas en Rafael Valles Hilario op zang en gitaar betonen eer aan die kleine dinosaurus die we hier kennen als Platvoet (‘Flatfoot’) en de resterende vier liedjes zijn al even memorabel als ze onnozel zijn qua inhoud. Laat ‘Brainforrest’ (geen tikfout) maar eens een paar keer na elkaar zijn rondjes draaien. Ben je meteen net zo verslaafd aan dit trio als wijzelf. Aan Pink Room zijn we al een heel eind verslaafd. Hun nieuwe fysieke (of oude want digitaal al eens uitgebracht in 2018) single ‘Relationshit’ liet lang op zich wachten, niet de schuld van de band natuurlijk, maar de ellenlange files bij perserijen allerhande. Het geduld wordt echter ruimschoots beloond met vier knallers van formaat. Het geluid van Pink Room mag inmiddels als gekend worden beschouwd: noiserock deluxe met intelligente teksten, een attitude waarbij de band zich altijd volledig smijt en een sound die ons noiserock-hartje altijd sneller doet kloppen. Waar zanger/gitarist Bart Cocquyt het blijft halen mag ons een raadsel wezen, maar elke keer als we werk horen van zijn band vinden we het nog beter dan wat we eerder hoorden. Onwaarschijnlijk. En zeggen dat ze alweer bezig zijn met een nieuw album dat wat ons betreft zeer snel onze oren mag bereiken. Een favoriet kiezen is ook deze keer onmogelijk, ook niet op basis van het meer dan uitstekende drum- en gitaarwerk van respectievelijk Jonas Calu en Glenn Janssens. Vier instant-hitjes uit de vergeetput gered voor ons plezier.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
TheChristianFamily_TheRawAndPrimitive
geplaatst:
wo 31 aug 2022

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!