Vale Of Pnath uit Denver, Colorado debuteert met een knaller van een plaat vol complexe technische death metal. Pluspunt van het vijftal is dat ze ondanks de moeilijkheidsgraad van de muziek er toch in slagen de plaat coherent en melodieus te houden. Veel bands die technisch net zo onderlegd zijn, verzuipen al eens in hun complexiteit, maar Vale Of Pnath weet dit soort valkuilen goed te ontwijken. Bovendien gooien ze er quasi voortdurend blastbeats tegenaan, incarneert de grunt van Ken Sarafin net zo goed in een black metalscream en spelen de twee gitaristen, Vance Valezuela en Mickey Reeves, wel riffs maar lijkt het alsof ze voortdurend aan het soleren zijn. Van verveling is bij het beluisteren van The Prodigal Empire dan ook geen sprake. Daarvoor is de variatie binnen en tussen de nummers te groot. Voor liefhebbers van death metal dan toch. Intens is het woord dat we zochten, een woord dat ook op het verhaal The Dream-Quest of Unknown Kadath van H.P.Lovecraft van toepassing is, waarnaar de band is vernoemd. Het Italiaanse Illogicist heeft eindelijk een opvolger klaar voor het uit 2007 daterende album The Insight Eye’. Of het zijn drie albums geperst in één album. Acht nummers bevat The Unconsciousness Of Living. Acht songs die elk op zich vier of vijf verschillende nummers in zich lijken te dragen, zo overlopend van ideeën, roffels, riffs, screams, tempowissels en solos zitten er telkens in dat we al snel het overzicht kwijt zijn. Italianen zijn het, en ze dachten waarschijnlijk dat vier jaar te lang was om een te volgen album op de markt te gooien. Het klinkt allemaal net te complex, te technisch, te gezocht om te blijven boeien. Een beetje alsof ze bewust niet wilden onderdoen voor Chuck Schuldiner, die met Death dit soort muziek op de kaart zette. Ons brein kookt over, het haar is er weer eens af en al houden we van chaos en tegendraadsheid, trop is teveel.
