Nomen est omen en dus werd de releaseshow op 13 maart van Fake Indians’ ‘The Pest’ de eerste omwille van Covid-19 afgelaste show in het Antwerpse Het Bos. Verstandige beslissing, want op dat moment waren elders in Antwerpen dommere jonge mensen de tijd van hun leven aan het beleven op hun allerlaatste lockdownparty ooit. Fake Indians zijn Stof Janssens, Zwam de Semmer, Slander Lats en Gazer Tapes-honcho Hermanos Driesos en die grossieren in vuige gitaren. Niks nieuws onder de zon, maar de songs staan er en zijn stilistisch voldoende divers om tien tracks lang te blijven boeien. Op opener ‘Pleazze Me’ horen we anderhalve-akkoord-psychrock zoals Wooden Shjips die zo goed brengen, maar in Stof Janssens’ vocalen is het duiveltje van Jon Spencer gekropen: goeie combinatie. Meteen daarna: de gespierde rocker ‘Cheyenne’ die herinneringen oproept aan het songschrijverschap van The Replacements en andere jaren 1980 punks die een goeie song niet schuwden. ‘Gut #1’ opent alsof Sunn O))) in een vlaag van inspiratie een stoffige drum van de zolder hebben opgeduikeld, maar evolueert onvermoed naar een typische Thurston Moore-ballade. ‘Lidl Fuks’ is dan weer een spacey interpretatie The Falls ‘Blindness’: goed gerief. Niet alle songs overtuigen: ‘Time Of The Signs’ is een clevere titel en start veelbelovend, maar blijft verder teveel in die woordspeling en een tamelijk dertien-in-een-dozijn riff hangen om echt te boeien. Maar wie een goeie op Amerikaanse gitaarrock gestoelde band wel kan gebruiken dezer dagen, kan mogelijks een episch hoogtepunt bereiken op Fake Indians’ eerste post-Corona concert. Op naar een betrouwbare glazen bol in uw buurt!