We moeten daar eerlijk in zijn: wij hadden nog nooit van deze Franse band gehoord. Volgens onze bronnen zouden ze al een maxi en één langspeler op hun conto hebben staan. En nu dus ook deze ep, met 4 nummers. De zanger heeft een verleden bij Bananas At The Audience, een band die wij óók niet kennen maar die wij u niet wilden onthouden, gewoon omdat ze zo goed klinkt. We krijgen een klein kwartier dancepunk voorgeschoteld. Meestal haastige, hectische ritmes, een brommende, laag gestemde funky bas, pompende synths en emotionele zang, met een licht Frans accentje. We hebben het allemaal al eens eerder gehoord en ook hier moeten we daar eerlijk in zijn: dikwijls eens beter. We denken dan aan bands als Gooze bijvoorbeeld. Sympathiek plaatje, daar niet van maar wij durven gokken dat wij het overmorgen al vergeten zijn. Ultra wie?
