The New Age Travellers

Wie de drums op Aphex Twins laatste langspeler ‘Syro’ te druk vond, maar de analoge synthesizer sequenties wel kon waarderen zou ‘New Age Travellers’ van DMX Krew niet mogen missen. Net als Richard D. James maakt Ed Upton al tweeëneenhalf decennia elektronische muziek, variërend van house, techno, breakbeat en acid. Hij bracht zelfs zes albums uit op James’ inmiddels opgeheven Rephlex Records. Met deze plaat laat hij echter zien dat hij na al die tijd nog niet klaar is met de synthesizer en elektrische piano. Sterker nog: dit is misschien wel zijn meest intieme en persoonlijke werk tot nu toe, een dialoog tussen Upton en zijn vele instrumenten. In korte, haast schetsmatige nummers gaat hij met zijn toetsen op een ontdekkingstocht, een dertien nummers tellende reis langs zijn audiovisuele referenties: voornamelijk sci-fi films uit de jaren 1980 en elektronica-magie uit de jaren 1950 van pionier Raymond Scott. Met ‘New Age Travellers” heeft hij dan ook een soort roadmovie in melodieën gemaakt. Titels van nummers omhelzen niet voor niets het filmische en reizende aspect van dit project: ‘Approach To Stonehenge’, ‘Nightdrive A303’ en ‘Final Credits’ (uiteraard de afsluiter) suggereren beweging en roepen filmische associaties op bij de luisteraar die zijn of haar eigen narratief uit de synthesizercomposities kan halen. Beats heeft Upton daarbij haast niet nodig om roering te geven. Hier en daar zit er een percussief element in een van de korte nummers (waarschijnlijk om de improviserende muzikant in een ritme te dwingen), maar de nadruk ligt echt op de haast naïeve synthesizerdeuntjes. Dit zijn nummers om bij weg te dromen, van impressie naar impressie. Korte maar waardevolle momentjes die geen beat nodig hebben om een indruk achter te laten.

tekst:
Hugo Emmerzael
beeld:
DMX_Krew_The_New_Age_Travel
geplaatst:
vr 28 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!