The Magic

Als Deerhoof ergens goed in is, dan is het wel krankzinnige pop. Hun muziek is altijd wel als pop te herkennen, maar hoe schever de liedjes in hun jasje gegoten zijn, hoe sterker het resultaat. Dat is op ‘The Magic’ niet anders. Een van de troeven die met succes wordt ingezet, is zangeres Satomi Matsuzaki. Wanneer ze het op haar heupen krijgt, zingt ze haar woorden met een tongval die buitenaards aandoet. De band springt en stuitert met een energie die onuitputtelijk lijkt. Gitaartjes raken verzeild in een maalstroom. Keyboards die op steenkool lijken te lopen, produceren klanken uit de Steentijd van de pop. Soms, zoals in ‘Kafe Mania!’, lokken ze je een poëtisch lokaal in. Eenmaal binnen barsten ze los in volkomen verwrongen garagerock. Punk kent geen geheimen voor de band. Ik heb mijn twijfels bij de paar ballades. In ‘Life Is Suffering’ begeven ze zich op een terrein dat, met al zijn simplisme en vervormingen, net te zoetsappig is. Maar als ze vervolgens ‘Criminals Of The Dream’ inzetten, op weer zo’n aftands orgeltje, zit het weer helemaal goed. Lief gezongen, dat wel, en een beetje vals. Maar een onbehouwen drummer, en primair beslagen gitaar en bas, zorgen voor een plezierig tegenwicht. Het leuke van de band is dat je nooit voorbereid bent op de richting die ze in elk volgend nummer in zullen slaan. Zo horen we dat graag.

tekst:
René van Peer
beeld:
Deerhoof_The_Magic
geplaatst:
za 29 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!