The Looking Away

Animal Kingdom komt uit Londen maar krijgt er geen voet aan de grond. De Britten vonden hun debuut ‘Signs And Wonders’ nochtans best te pruimen, maar ze vonden er voor de opvolger geen label. In de Verenigde Staten loopt het voor dit indiegezelschap een stuk vlotter. Ergens is dat wel een beetje vreemd, want de alternatieve popliedjes die Richard Sauberlich (zang, gitaar en piano), Hamish Crombie (bas) en Geoff Lea (drums) maakten, zijn toch wel typische Britse muziek. Voor ‘The Looking Away’ koos de band ervoor om een elektronische toets toe te voegen en dat is een zeer positieve verbetering. Het brengt hen verder weg van de Britse indiepop en de liedjes gaan meer richting etherisch klinkende pop die de weg naar perfectie zoekt. De stem van Richard klinkt eigenlijk heel erg vrouwelijk. Bij de meeste liedjes dachten we eerder aan een lieflijke sirene dan aan een jongeman die zingt. De dromerige sfeer zit al van bij opener ‘The Wave’ meteen goed. Het liedje klinkt bovendien behoorlijk aanstekelijk en al zijn we geen grote liefhebbers van de modale pop, het blijft in ons hoofd rondspoken. ‘Glass House’ is er nog zo eentje. Elf droompopliedjes verzameld op één album, dat eigenlijk een jaar geleden al in de Verenigde Staten verscheen maar nu toch een kans krijgt op het vasteland. En dat is maar goed ook. De vele liefhebbers van Snow Patrol, Sigur Rós, Maximo Park en Mercury Rev moeten deze plaat tot zich nemen. De afwisseling van up- en downtempo liedjes zit goed, er staan een paar leuke meezingers en net zo goed ballades op. Het plaatje klopt, de Britten hadden het mis en krijgen nu een herkansing.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
AnimalKingdom_TheLookingAway
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!