The Holy Strangers

Dwarse Americanamuzikant Micah P. Hinson is ambitieus. Zijn nieuwe album ‘The Holy Strangers’ heeft hij omschreven als een ‘moderne folkopera’. Je kunt het ook gewoon over een conceptalbum hebben, maar wel een waarvan het verhaal wat lastig te volgen is. Centraal staat een familie in oorlogstijd. Dankzij titels van nummers kun je een impressie van het verhaal krijgen, al blijft dat puzzelen. Veel titels wijzen op cruciale scènes, maar blijken bij instrumentale nummers te horen –‘The Memorial Day Massacre’ bijvoorbeeld. Wat wel duidelijk is, is het Tom Waits-achtige gesproken-woord-met-vibrafoons ‘Micah Book One’ waarin een Oudtestamentische toon aangeslagen wordt. Een decadente samenleving zal ten val komen, ten faveure van de verlamden en de gewonden. Eerlijk gezegd geen idee of we daar allegorische maatschappijkritiek in moeten zien (al is dat gezien de huidige stand van zaken verleidelijk). Ook het wat lappendekenachtige geheel voelt soms wat incoherent aan: van Johnny Cash-country en aan Nick Cave en Leonard Cohen verwante stemmigheid, tot orgeltjespsychedelica, en tussendoor vrijages met klassiek en spaghettiwesternsoundtracks. Maar het meeste werkt, en niet zo’n beetje ook. Als ‘folk opera’ schort er het een en ander aan ‘The Holy Strangers’, maar een mooie plaat is het absoluut.

tekst:
Maarten Buser
beeld:
Micah_P_Hinson_The_Holy_Strangers
geplaatst:
vr 19 jul 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!