The Great Unlearning

Ramleh heeft duidelijk een tweede adem gevonden. In de (vroege) jaren 1980 stond de naam synoniem met power electronics en werden ze tot de extreme vleugel van het industriële kamp gerekend. Cassettes werden uitgebracht op een eigen label, het ondertussen semi-legendarische Broken Flag. Ramleh zelf is nooit opgehouden te bestaan en is het voorbije decennium behoorlijk productief geweest. Op de dubbel-cd ‘The Great Unlearning’ zijn die oudste sporen niet helemaal uitgewist, maar anno 2020 waaiert het stilistisch werkelijk alle kanten uit. Noiserock, drones, krautrock, psychedelica, industrial, freejazz, minimal wave, ambient en postpunk in de beste The Fall-traditie: het zit er allemaal in meer of mindere mate in. Soms expliciet, soms wat subtieler. Soms netjes apart om vervolgens alles op een chaotische hoop te gooien zoals in de kuitenbijter ‘Racial Violence’. De ene keer klinkt Ramleh bezwerend en best wel toegankelijk getuige de lange, hypnotiserende openingstrack ‘Futureworld’; de andere zo hermetisch als de Noord-Koreaanse grens. Het hoesje vertelt ons dat oerleden Philip Best en Gary Mundy nog steeds (of terug) van de partij zijn, naast relatieve nieuwkomers als Anthony Di Franco (ex-Skullflower), Stuart Dennison (idem) en Martyn Watts (Charge, Breathless). Op Bests cv heten de referenties onder meer Whitehouse, Skullflower en Consumer Electronics; terwijl de tweede ook de man was (en is) achter Broken Flag. ‘The Great Unlearning’ bewijst met verve dat deze incarnatie niet alleen de meest ambitieuze is in hun geschiedenis, maar ook de meest artistiek evenwichtige. Een statement dat kan tellen.

tekst:
Serge De Pauw
beeld:
Ramleh_TheGreatUnlearning
geplaatst:
wo 22 dec 2021

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!