The Fire Lives Inside

In de feeërieke wereld van Dark Poem is drie een magisch getal, en het verdwijnen van de derde zuster, wordt ruimschoots gecompenseerd door het feit dat deze gelimiteerde (500 stuks, geen 333) derde release ook hun beste is. In drie begrippen zouden we hun muziek omschrijven als Natuurkrachtig Spiritueel Elfengezang. De combinatie van de twee vrouwenstemmen contrasteert mooi met de gevarieerde elektronische onderlagen, die blootvoets dansen in de vuurzee tussen pop, dark ambient en experiment. Daarbij krijgt Dark Poem wat broedersteun van Hybryds, Somnambulist en Kristus Kut. Live verkiezen we Dark Poem wanneer ze voluit gaan in hun rituele aspiraties, en al vanaf de sterke opener ‘Yule Song’ wordt duidelijk dat we op dit vlak een paar keer verwend zullen worden. Ook de percussie op ‘Midsummer Moon’ werkt sterk bezwerend. Er bestaat geen twijfel dat de leden oprecht zijn in hun natuur-magische overtuigingen, maar de manier waarop ze uitgewerkt worden op ‘The Fire Lives Inside’, is verfijnder en positiever dan hun groepsnaam laat vermoeden. In elk geval geven deze twee verstedelijkte heksen de Belgische ondergrond een originele kleurrijke toets. En artwork dat ons in dezelfde seconde aan ‘The Wicker Man’, Jarboe en James Ensor doet denken, verdient een extra vermelding. De Natuurgodin daalt ook neer op het tweede album van Owann. Hier hangt echter meer mist rond de bergtoppen en zijn de bladeren verdord. De cd ‘Eternal Return’ is geïnspireerd door de theorie van Friedrich Nietzsche, dat het Universum zichzelf eindeloos herhaalt. Tracktitels en liner notes verwijzen naar Zwitsere dorpen waar de filosoof met de hamer graag neerstreek om te denken, te wandelen en te schrijven. Muzikaal wordt dit alles vormgegeven in wat we als Belgian Neumusik horen te noemen: lichtschuwe elektronische ambient die teruggrijpt naar de kosmische jaren 1970. Dan weet de trouwe lezer dat de naam Klaus Schulze zal vallen, en ook nu stellen we niet teleur. Owann heeft echter een hoger knuffelgehalte dan Herr Wahnfried, waardoor we het met evenveel overtuiging over Jean-Michel Jarre kunnen hebben. Geen probleem, want die man heeft prachtige dingen gemaakt. Maar net als Jarre, Tangerine Dream of Hans-Joachim Roedelius flirt Owann bij momenten met klankpassages die ook kunnen misbruikt worden in wellnesscentra en liftkooien. Wanneer alles echter mooi samenvalt in emotievolle synthesizerpartijen, subtiele ritmes en galmende pianoklanken is deze gelimiteerde (300 exemplaren) cd een heilzame luisterervaring.

tekst:
Gonzo circus
beeld:
DarkPoem_TheFireLivesInside
geplaatst:
do 10 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!