The Existential Haunting

Het is eens iets anders. Denken dat de cdspeler op verkeerde toeren draait. Met een vinylplaat kan dat al eens voorvallen dat we een album op de verkeerde toeren draaien (klinkt soms zelfs beter of net zo goed). Bij Future Issues is het duidelijk bewust.

‘Make Flowers’, het derde nummer op dit debuut is traag. Trager nog, maar dat klinkt nog als doom die nog doomier klinkt dan doom. De stem van Sacha Dunable is namelijk dusdanig vertraagd dat we er geen woord meer van snappen. Inderdaad, als een te traag gedraaide plaat.

Dunable, al vijftien jaar de belangrijkste man bij Intronaut, had zin in een zeer slome, grotendeels instrumentale plaat die net nog dat stapje verder zou zetten dan hij met zijn eerdere band deed. Hij laat zich bijstaan door ex-Bereftdrummer Derek Donley en ex-Mouth Of The Architectgitarist Dan Wilburn (die bij Future Usses bas speelt) om zijn psychedelisch getinte, ultratrage sludge vorm te geven in zes nummers die voor veel liefhebbers als een nachtmerrie zullen overkomen. Bewust natuurlijk. En heerlijk om naar te luisteren.

Het trio werkt met loops om het geheel nog dreigender en zwaarder te laten klinken, wat deze band uit Los Angeles meteen onderscheidt van het peloton doom en sludgebands.

Het Berlijnse trio Earth Ship brengt sinds 2010 eerder een mengvorm van stoner, sludge en doom. Zanger / gitarist Jan Ober en zijn vrouw (en bassiste) Sabine Ober vormen de spil van de band. Basti Grim is de nieuwe drummer die het koppel tot steviger werk moet dwingen.

Grotendeels lukt het de band om groovy stukken neer te zetten, met een goed passende schreeuwerige stem van Ober. Nu en dan poogt Earth Ship echter net een beetje te melodieus te klinken, zowel in muziek als stem, om echt als een zwaargewicht door het leven te gaan. Het titelnummer ‘Resonant Sun’ is daar een voorbeeld van. Radiovriendelijk voor zenders waar het wat steviger mag zijn, maar te braaf voor de echte banger.

In die cleane stukken ligt de band namelijk eerder in de lijn van Alice In Chains terwijl ze elders eerder willen klinken als een Weedeater. Gelukkig zit de groove in de meeste nummers wel zeer goed, waardoor de balans uiteindelijk toch heel positief uitslaat. Dankzij nummers als ‘A Handful Of Flies’, ‘Whiplash’ (te veel headbangen is ook niet zo gezond, zowaar, humor bij de Ober’s) en ‘Crimson Eyes’ zijn we namelijk dik tevreden. De bluesgetinte afsluiter ‘Silver Decay’ polijst zelfs de minpuntjes glad.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
FutureUsses_TheExistentialHaun
geplaatst:
do 30 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!