The Divine

Zo goed als we de releases op Type vaak vinden, zo onbestendig zijn die van labelbaas John Twells, beter bekend als Xela. Aanvankelijk maakte hij IDM à la Boards Of Canada (zie GC#64), om vijf geleden jaar geleden het roer radicaal om te gooien. Geïnspireerd door oude horrorfilms bracht hij covers uit van de thema’s uit ‘Helloween’ en ‘Suspiria’, gevolgd door zijn eigen griezelplaat, ‘The Dead Sea’. Was dat album nog zeer geslaagd, daarna raakte hij het spoor wat bijster. ‘Griezelen’ bleef, maar ‘compositie’ verdween uit het vocabulaire, en een gestage stroom releases met smoezelige drones en soundscapes kwam op gang (zie GC#90 & 92). ‘The Divine’, oorspronkelijk een gelimiteerde cassette, is de tweede van een drietal heruitgaven op vinyl. De plaat bestaat uit twee lange nummers, opgebouwd uit krakende synthesizers en tapeloops met geluiden die zijdelings als religieus geïnterpreteerd kunnen worden. De plaat opent met een hoop kerkklokken, die langzaam versterven, waarna net niet verstaanbare stemmen verschijnen, begeleid door een gebedsschaal en de constante grondtoon. In de verte lijkt een koor bezig, maar we zijn er niet helemaal zeker van, want de plaat klinkt alsof hij van de oorspronkelijke cassette gemastered is. Het tweede nummer is opgebouwd uit lagen eindeloos herhaald vrouwengezang, wederom over een niet aflatende drone. Het is een mooi, melancholisch stuk, al moeten we er wel bij zeggen dat we suckers zijn voor dit soort eenzame sirenes. Uiteindelijk verdwijnen ook de dames in de mist, en rest een versleten geluid dat aan William Basinski doet denken. Ook heeft het wat van de heiige esthetiek van Indignant Senility, maar dan helemaal dichtgesmeerd, wat de plaat niet ten goede komt. Blij vlagen mooi, maar zo griezelig als het hoopt te zijn is het niet.

tekst:
Maarten Schermer
beeld:
Xela_TheDivine
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!