The Canon – Anthology Of Interplanetary Folk Music Vol. 2

Het heeft even geduurd voor Craig Leon deel twee opnam van zijn serie met interplanetaire volksmuziek. Het eerste deel, gesplitst in ‘Nommos’ en ‘Visiting’ kwam bijna veertig jaar geleden uit. Hoe dat kwam, is te lezen in het artikel over de Leon in dit nummer. Bij het beluisteren van deze opvolger ‘The Canon’ valt op hoe nauw de twee albums verwant zijn qua geluid. Dat is te danken aan het feit dat hij ze op dezelfde synthesizers opgenomen heeft. Bovendien heeft hij indertijd gedetailleerde aantekeningen gemaakt vanwaaruit hij de nummers heeft opgebouwd. Er zijn ook verschillen. Na een sacraal begin met engelachtige zang, stuwt hij eerst de bloeddruk op met daadkrachtige, samengestelde ritmes, die doen denken aan het werk van Talking Heads uit de tijd dat die met Brian Eno werkten. Daarna reist hij verder en verder naar binnen. Akkoorden worden langer, klanken worden zachter, ingetogener. Nevels omhullen etherisch stijgende tonen, als in het beste werk van Eno. Uiteindelijk bevind je je in een geestlandschap, waar alles doorschijnend is, waar de bodem zoemt en bromt, waar de lucht zelf een klinkend fata morgana is. ‘The Departure’ is het definitieve vertrek uit de stoffelijke wereld. Blijkbaar komen er nog een deel drie en vier. De vraag is of Leon nog verder naar binnen wil reizen. Maar het zou ook goed kunnen dat dat innerlijk binnenstebuiten keert, zodat hij je plotseling oog in oog zet met het heelal. Overigens gaat een deel van de opbrengsten naar een goed doel, iets wat het label RVNG steeds vaker doet als tegenwicht voor de verharding van de Amerikaanse samenleving. In dit geval is dat de Society for Immunotherapy of Cancer. Prima doel. Uitstekend album.

tekst:
René van Peer
beeld:
Craig_Leon_The_Canon_-_Anthol
geplaatst:
wo 16 feb 2022

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!