The Biophonic Boombox Recordings

Vergelijkingen met Klaus Schulze en Tangerine Dream liggen voor de hand, The Nightcrawlers werkten nu eenmaal met de synthesizers die veertig jaar geleden in algemeen gebruik waren. Een heel arsenaal aan Korgs en Rolands in diverse variëteiten. Daarmee namen ze in elf jaar tijd vijfendertig cassettes op, liefst C-60 bandjes, en liefst één geïmproviseerd stuk per kant. Puur uit liefhebberij. De leden van dit trio, broers Pete en Tom Gulch en Dave Lunt, hadden voltijdbanen. Hun vrije tijd brachten ze bij voorkeur door in een schuur waar ze naar hartenlust konden knutselen aan de apparatuur en hun creativiteit ruim baan konden geven. Van tijd tot tijd traden ze wel ergens op, in galerieën en andere minder formele ruimten, maar muzikaal waren het echte huismussen. Op ‘The Biophonic Boombox Recordings’ is een selectie van de stukken bijeengebracht die eerder op cassette uitgekomen waren, twee en een half uur muziek. Enerzijds draagt die muziek de sporen van veertig jaar geleden. Je hoort de karakteristieke plukkende nootjes en hoog langs zeilende akkoorden, sferen die doen denken aan sciencefiction vol enge marsmannetjes en monsters in stomende moerassen. Anderzijds hield het drietal wel van vlotte ritmes. In sommige stukken programmeerden ze voortvarend knallende drums. Een enkele keer wilden ze ook wat vogelgetjilp toelaten. The Nightcrawlers waren amateurs en autodidacten, outsiders. Maar volkomen toegewijd. En ongeremd. Alles kon. Alles mocht. Dat geeft hun muziek, hoe gedateerd de klanken vaak ook mogen zijn, een aangename frisheid, wars van pretenties. Prima spul voor als je je hoofd eens buiten de dampkring wilt laten dobberen.

tekst:
René van Peer
beeld:
The_Nightcrawlers_The_Biophonic_Boom
geplaatst:
do 18 jul 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!