Tolga Fidan is ridin’ solo en dat mag gevierd worden. Met ‘TFR001’ lanceert hij officieel zijn eigen label – dat heel toepasselijk TFR heet – en levert meteen een klinkend visitekaartje af. Hopelijk is deze ep een voorbode van wat dit label ons nog brengen zal. Al na een paar seconden maakt een warm en nostalgisch gevoel zich van ons meester – waar kennen we deze sfeer weer van? Een dwaze glimlach speelt om onze lippen: Tolga Fidan knutselt zijn nummers op dezelfde onbevangen manier in elkaar als Aphex Twin dat deed op zijn ‘Selected Ambient Works 85-92’. Speelse bliepjes en piepjes die opvallend organisch aanvoelen en getuigen van een haast kinderlijke verwondering voor een hoogtechnologische samenleving. Gewillig laten we ons meevoeren door wispelturige datastromen naar het kloppende hart van een gedroomd utopia waar mens en machine elkaar in de armen vallen.
Tenminste tot Tolga Fidan ons doet twijfelen of dat wel is wat hij voor ons in gedachten had. Lieflijke toekomstmuziek maakt plots plaats voor de harde realiteit. Het tweede nummer ‘Nebula’ is een stuiterende sneer naar de Westerse civilisatiedrang die de balans met de natuur helemaal verstoord heeft. Op muzikaal vlak kan dit nummer het minst bekoren, maar de niet mis te verstane boodschap blijft wel hangen. Wat moeten we dan denken van de twee andere nummers ‘Ufu’ en ‘Beb’ die ons op zo’n naïeve wijze onderdompelen in een digitaal onderbewustzijn? Misschien wil Tolga Fidan ons wel zijn eigen visie op de link tussen natuur en technologie voorschotelen. Wil hij tonen dat het kan, een wereld waarin beide elkaar niet hoeven uit te sluiten. Als dat zo is, dan stappen wij daar graag in mee.