TEKE::TEKE
De muziek van de Canadese band TEKE::TEKE luistert als wervelende filmmuziek zonder film, waarin punk, surfrock, traditionele Japanse genres en psychedelische muziek tot een knetterend geheel versmelten. Hun eerste album, ‘Shirushi’, komt op 7 mei uit.
‘De duisternis zoeken we doelbewust op; daarin ligt ook hoop besloten’
Het zevenkoppige TEKE::TEKE uit Montreal begon aanvankelijk als een hommage aan Takeshi ‘Terry’ Nikaushi – een legendarische Japanse gitarist die in de jaren 1960 en 1970 vloeiende surfrockriffs vermengde met klanken uit Japanse traditionele genres. Op het eerste album ‘Shirushi’ sleurt de band die combinatie in een surrealistische wereld vol muzikale wendingen en theatrale zanglijnen. Het is donkere muziek waarin het tegelijkertijd knettert van bijna visuele, kleurrijke uitbarstingen – meeslepend als een soundtrack. Dat was volgens gitarist en componist Serge Nakauchi Pelletier ook het doel: ‘We willen dat luisteraars het album als een geheel horen, dus het heeft zeker de sfeer van een soundtrack.’
Exotisch
Helemaal toevallig is dat niet. Nakauchi Pelletier werkt voornamelijk als componist voor filmmuziek en liet zich inspireren door Japanse films, zoals het werk van regisseur Akira Kurosawa en horrorfilms als ‘Hausu’ en ‘Kuroneko’. ‘Het gebruik van muziek in die films viel me op en beïnvloedde de manier waarop ik muziek maak,’ legt hij uit. Hij vervolgt dat de muziek slechts een onderdeel van de band is. De surrealistische video’s en de kleurrijke artwork van zangeres en beeldend kunstenaar Maya Kuroki zijn de visuele verbeelding van de soundtrack van TEKE::TEKE. ‘We hopen dat de luisteraar ondergedompeld wordt op verschillende manieren; door de klanken, de artwork en video’s,’ vertelt Nakauchi Pelletier. Het geluid en de visuele component zijn volgens hem en Kuroki aan elkaar verbonden, als twee verschillende manifestaties van dezelfde bron.
Hoewel Japanse films en traditionele genres uit Japan een belangrijke voedingsbodem zijn voor die bron, ziet Nakauchi Pelletier TEKE::TEKE niet als Japanse band: ‘Ik denk dat als we ooit naar Japan gaan, we daar zullen worden beschouwd als een Noord-Amerikaanse band, als iets exotisch voor hen. We zijn vooral het product van Montreal, een stad die bekendstaat om de mix van vele culturen.’
En inderdaad, de zeven bandleden zijn allemaal actief geweest in de muziekscene van Montreal – van Patrick Watson tot het Gypsy Kumbia Orchestra. Nakauchi Pelletier voegt nog toe dat de band zich ook sterk heeft laten beïnvloeden door enorm veel genres en artiesten, waarvan de Braziliaanse psychedelische band Os Mutantes een van de belangrijkste referenties voor TEKE::TEKE is.
Wedergeboorte
Tussen de vele verschillende muzikale invloeden klinkt een constante: de theatrale, bijna dramatische, Japanse zanglijnen. Kuroki, tevens actrice, vertelt dat ze zich hiervoor heeft laten inspireren door het Japanse genre enka, een mix van pop en traditionele Japanse muziek met dramatische, pessimistische teksten. Vooral de donkere, pessimistische kant van enka past goed bij de sfeer van het album.
‘Shirushi betekent voorbode,’ legt Kuroki uit. ‘Bijvoorbeeld het tijdstip vlak voor een grote verandering, zoals het moment dat vogels opvliegen, net voor een aardbeving.’ Een onheilspellend, donker beeld. Toch zoekt de band dit soort duisternis en destructie doelbewust op, want daarin ligt ook hoop besloten, en de mogelijkheid tot wedergeboorte. Dat zijn volgens de band ook de belangrijkste thema’s die worden uitgedrukt door ‘Shirushi’, dat een donkere onderstroom bevat, en kleur en leven aan het oppervlak brengt.
Reacties